تئوری توطئه؛ اساس اسلام‌ستیزی در هند

افراط‌گرایی قومی و مذهبی، گاه سر از آمریکا در می‌آورد و به مرگ سیاهپوستان در تیراندازی‌های نژادی سفید پوستان تبدیل می‌شود و روز دیگر، در هند جان اقلیت مسلمانان را در حمله هندوهای تندرو و نیروهای دولتی حامی آنها می‌گیرد و به تخریب خانه‌ها و مغازه‌های آنها منجر می‌شود. ریشه هر دو اما یک تئوری توطئه، معروف به «نظریه جایگزینی بزرگ» است.
نظریه جایگزینی بزرگ در قرن بیستم میلادی در فرانسه میان ملی‌گرایان بومی ریشه دواند؛ نظریه‌ای که امروز در اروپا، آمریکا و آسیا گسترده شده است. عبارت جایگزینی بزرگ در دهه1990 توسط نویسنده سفید‌پوست ملی‌گرای فرانسوی «رناد کامو» ابداع شد و ایده آن‌که متحول شدن زندگی و فرهنگ برتری‌طلبان، از هر نژاد و فرهنگی، ‌توسط مهاجران، پناهجویان، رنگین‌پوستان یا اقلیت‌های قومی و مذهبی است، به‌سرعت مورد توجه طیف سیاسی راست‌گرای افراطی در کشورهای مختلف جهان به‌ویژه کشورهای اروپایی و آمریکا قرار گرفت. جدیدترین نمونه تبعات باور به این نظریه در آمریکا تیراندازی نوجوانی 18ساله در بوفالوی آمریکا در اواخر اردیبهشت ماه و در محله‌ای سیاهپوست‌نشین بود که منجر به مرگ 10نفر شد. ابعاد این نظریه تحریک‌آمیز اما امروز فراتر از غرب رفته و در دومین کشور پرجمعیت جهان، یعنی هند هم بحران‌آفرین شده است. سیاستمداران افراطی ملی‌گرای هند با اتکا بر این نظریه و کمی هم با دستاویز قرار دادن تاریخ حکمرانی مسلمانان بر هند، هندوها را علیه مسلمانان می‌شورانند و حتی اقدام به تخریب کسب‌وکار و خانه‌های مسلمانان می‌کنند. اگرچه مسلمانان تنها 14درصد از جمعیت 1.3میلیارد نفری هند را تشکیل می‌دهند، اما هندوهای برتری‌طلب و سیاستمداران راست‌گرا در این کشور با اتکا بر نظریه جایگزینی بزرگ، در تلاشند آتش مسلمان‌ستیزی را در جامعه روشن نگه دارند.

بزنگاهی برای سرکوب 
دور جدید سرکوب مسلمانان هند از زمانی آغاز شد که اعتراضات نسبت به سخنان توهین‌آمیز 2سیاستمدار هندی علیه پیامبر اسلام(ص) در گرفت. اواسط خردادماه بود که نوپور شارما، سخنگوی حزب ملی‌گرای «بهاراتیا جاناتا» در یک برنامه تلویزیونی سخنان توهین‌آمیزی علیه پیامبر اسلام(ص) به زبان آورد و پس از او ناوین جیندال، یکی از مسئولان رسانه‌ای این حزب در پستی توییتری درباره پیامبر اسلام(ص) اظهارات توهین‌آمیزی داشت. این سخنان موجی از اعتراضات را در میان مسلمانان هند و دیگر کشورها به راه انداخت. هر دو سیاستمدار پس از آن عذرخواهی کردند و حزب بهاراتیا جاناتا، عضویت شارما را لغو و جیندال را اخراج کرد. اعتراضات مسلمانان در هند اما ادامه پیدا کرد و آنها خواستار عذرخواهی مقام‌های دولت بودند؛ دولتی که طی سال‌های اخیر، فعالیت گروه‌های تندروی هندو علیه مسلمانان را بدون هیچ محدودیتی آزاد گذاشته است. دولت ملی‌گرای نارندرا مودی در آستانه دور جدید انتخابات هند، با هدف جلب حمایت گروه‌های ملی‌گرای بودایی، در برابر اقدامات آنها در حمله به مساجد و محله‌های مسلمان‌نشین سکوت کرده است. از سوی دیگر، مسئولان محلی، به‌خصوص در ایالت اوتار پرادش، که خود عضو گروه‌های تندروی هندو هستند، روند تخریب خانه‌های فعالان مدنی مسلمان را سرعت بخشیده‌اند. اتهام این افراد حضور در اعتراضات به توهین مقامات هندی علیه پیامبر اسلام(ص) است. تخریب‌ها در شهرهایی مانند کانپور، سهاران‌پور و پرایاگراج (الله‌آباد سابق) انجام شده‌ است. تنش‌هایی که در نتیجه اعتراض به توهین به پیامبر اسلام(ص) و اعتراض به اعمال خشونت علیه مسلمانان درگرفته تاکنون منجر به مرگ چندین معترض و دستگیری 300نفر در ایالت اوتار پرادش شده است.

مسلمان‌ستیزی مبتنی بر دروغ
بخشی از خشونتی که هندوها علیه مسلمانان روا می‌دارند ریشه در این تصور نادرست دارد که جمعیت مسلمان هند درحال افزایش است و مسلمانان در مسیر جایگزینی دیگر اقوام و مذاهب در این کشور هستند؛ ترسی که با آغاز حکومت نارندرا مودی و سلطه حزب ملی‌گرای بهاراتیا جاناتا بر هند شدت گرفته است. «یاتی نارسینگاناند» یکی از روحانیون بودایی ضد‌مسلمان و افراطی است که این ایده را به‌شدت تبلیغ می‌کند. روزنامه گاردین نوشته که او در یکی از سخنانش خطاب به هندوها گفته است:‌«یا بچه‌های بیشتری به دنیا بیاورید یا منتظر باشید تا در کشوری اسلامی زندگی کنید.» او یکی از ده‌ها فعال هندوی اسلام‌ستیز است که بارها گفته که هند به‌زودی تحت اداره یک نخست‌وزیر مسلمان قرار می‌گیرد. او گفته است: «طی سال‌های پیش رو، در حکومت مسلمانان بر هند، 50درصد از هندوها مجبور به تغییر مذهب شده و 40درصد از آنها به‌دست مسلمانان کشته خواهند شد.» 
گروه‌های هندو طی ماه‌های اخیر به دروغ تبلیغ می‌کنند که نرخ باروری در میان مسلمانان هند بسیار بالاتر از دیگر جوامع و اقوام هندی است و قرار است هندوها قربانی این افزایش جمعیت شوند. این همان سنگ بنای نظریه جایگزینی بزرگ است. با این‌همه داده‌های جدید مرکز ملی سلامت خانواده هند نشان می‌دهد نرخ باروری میان مسلمانان هند بین سال‌های 2015 تا 2016 و 2019 تا 2020 بیشترین کاهش را در میان تمام جوامع هند داشته و به 2.63 رسیده است. این اطلاعات نشان می‌دهد نرخ باروری مسلمانان طی 3دهه گذشته در هند به نصف کاهش پیدا کرده است. همچنین مؤسسه بین‌المللی مطالعات جمعیتی هند اعلام کرده که استفاده از وسایل پیشگیری از بارداری در میان مسلمانان هند به‌طور چشمگیری افزایش یافته و از 22درصد در سال‌های 1993-1992 نزدیک به 66درصد در سال‌های 2020-2019 رسیده است.
روزنامه گاردین به نقل از کارشناسان حوزه مذاهب هند نوشته که وجود حمایت دولتی از دروغ‌های راست‌گرایان افراطی در هند، همزمان با انفعال مقامات ارشد کشور ازجمله نخست‌وزیر باعث شده افراط‌گرایی علیه مسلمانان در هند از بین نرود.
نظریه جایگزینی بزرگ در هند از نظرات حامیان آن در آمریکا هم تغذیه می‌کند و گروه‌های هندو با تبلیغ سخنان نمایندگان افراطی کنگره آمریکا، به‌دنبال دست و پا کردن اعتباری برای سخنان خود در جامعه هند هستند.
نخست‌وزیر هند این‌روزها در قبال بحرانی که در جامعه شکل گرفته سکوت کرده اما او در گذشته به ترس از افزایش جمعیت مسلمانان در هند دامن زده است. مودی در سال2002 در سخنانی توهین‌آمیز، کمپ‌های خیریه‌ای که از سوی انجمن‌‌های اسلامی برای کمک به مسلمانان بی‌بضاعت ایجاد شده بود را به «کارخانه‌های بچه‌سازی» تشبیه کرده بود.

مکث
یک بهانه تاریخی برای اسلام‌ستیزی

گروه‌های افراطی هندو برای توجیه حمله به مساجد، خانه‌ها و محله‌های مسلمان نشین می‌گویند: زمانی مسلمان‌ها بر هند حکومت می‌کردند و علیه هندوها دست به این اقدامات می‌زدند؛ اکنون نوبت ماست. این گفته ریشه در یک روایت دروغ تاریخی دارد که از سوی این گروه‌ها در حد وسیع تبلیغ می‌شود. استناد آنها به امپراتوری است که بیش از 300سال پیش در هند حکومت می‌کرده است. ارائه چهره‌ای خلاف واقعیت از او یکی از تکنیک‌هایی است که برتری‌طلبان هندو از آن برای ترویج اسلام‌ستیزی استفاده می‌کنند. اورنگ‌زیب، ششمین امپراتور گورکانی که بین سال‌های 1658 تا 1707 میلادی بر هند حکومت می‌کرد، تلاش داشت هند را به کشوری مسلمان تبدیل کند. اگرچه نام او در تاریخ تو در توی هند گم شده اما هندوهایی که اکنون در دولت ملی‌گرای نارندرا مودی به قدرت رسیده‌اند، بار دیگر نام او را به‌عنوان فردی سرکوبگر بر سر زبان‌ها انداخته‌اند. ملی‌گرایان اصرار دارند که حاکمانی مانند اورنگ‌زیب فرهنگ هندو را نابود کرده، ‌معابد را ویران و به جای آنها مسجد بنا کرده‌ و یا هندوها را وادار به تغییر مذهب کرده‌‌اند؛ باوری که در سال1992 خشونتی گسترده برای بازپس‌گیری یکی از این معابد از مسلمانان را در هند به بار آورد و جان بیش از 2هزار نفر که عموما مسلمان بودند را گرفت. بسیاری از تاریخدانان شهادت می‌دهند که این داستان‌ها به‌شدت بزرگ‌نمایی شده‌اند و حقیقت ندارند. با این‌همه ملی‌گرایان هند از این امپراتور شخصیتی شیطانی خلق کرده‌اند که سایه تهدید او همچنان برسر هندوها باقی است. به‌ویژه حامیان حزب حاکم، بهاراتیا جاناتا و جنبش راشتریا سویامسواک سانگ که جنبشی رادیکال و متهم به نفرت‌پراکنی علیه مسلمانان است، از این تصویر حمایت می‌کنند.