دردسرهای یک ذهن خلاق!

انگار جواد خیابانی طاقت نمی‌آورد که دوران دوری‌اش از ویترین فضای مجازی زیاد به طول بینجامد. او از رکوردداران وایرال شدن در این فضا به شمار می‌رود و گاه و بیگاه به بهانه‌های مختلف مورد توجه قرار می‌گیرد. هفته گذشته هم بخشی از جملات جواد خیابانی حین گزارش بازی ایران و الجزایر سوژه شد؛ مثلا جایی که او گفت: «فیلمی دارم که هیچ‌کس ندیده. مال حدود 25 تا 30سال پیش است و احمدرضا عابدزاده دارد پسرش امیر را تمرین می‌دهد.» خیلی زود بحث شد که امیر کلا 29سالش است و جمله خیابانی نمی‌توانست دقیق باشد. در خلال همین گزارش، برخی قضاوت‌های فنی او در مورد تیم ملی هم مورد انتقاد قرار گرفت.
با این همه اما اصل داستان سوژه شدن خیابانی مربوط می‌شد به حضور او در یک برنامه تلویزیونی و اظهارنظرش راجع ‌به تیم ملی: «حالا که برای تیم ملی حریف پیدا نمی‌شود، بهتر است این تیم با تیم‌های باشگاهی خودمان مثل پرسپولیس، استقلال و فولاد بازی کند. یعنی استقلال که تا حالا در لیگ نباخته، نمی‌تواند حریف خوبی برای تیم ملی باشد؟» این ایده آنقدر درخشان است که حتی نمی‌توان در موردش بحث کرد. به‌طور کلی اما به‌نظر می‌رسد جواد خیابانی هر چقدر کمتر حرف بزند بهتر است. عمده حرف‌هایی که او بیرون گزارش‌هایش می‌زند به این شکل سوژه می‌شود. حتی در زمان گزارش هم اغلب چیزهایی که تحت سرفصل «سوتی‌های جواد» پخش می‌شود، مربوط به جملات نالازمی است که او به زبان می‌آورد؛ چیزهایی که اصلا ربطی به جریان بازی ندارد.