جنگ همیشه سویههای تاریک دارد، خون و درد، از دست دادن عزیزان و دور شدن از خانه و سرزمین. جنگ جهانی دوم هم عرصه همین تلخیها بود. جنگی که کشورهای صلحجو را هم درگیر مصیبتهای خود کرد، مثل ایرانی که از همان ابتدا اعلام بیطرفی کرده بود اما ناچار شد به روی مهاجران آواره و جنگزده آغوش باز کند درحالیکه خود با قحطی و بیماری درگیر بود. این گزارش روایت کوتاهی است از آنچه با شروع جنگ جهانی دوم، بر مهاجران لهستانی در ایران گذشت؛ روایتها و وقایعی که هنوز بعد از گذشت 80سال، 2ملت ایران و لهستان را نسبت به هم خوشبین نگهداشته است.
روایتی از جنگ جهانی دوم، بیطرفی ایران و مهاجرت اجباری لهستانیها
رنج از خانه رانده شدن
در همینه زمینه :