شرح بی سرانجامی

امیرجلال‌الدین مظلومی - روزنامه نگار
 
چند روز دیگر با سرآمدن دوره امتحانات خرداد، تابستان دانش‌آموزان آغاز می‌شود. دوره فراغت کودکان و نوجوانان در زمانه ما موسم برنامه‌های متنوع و متفاوتی است که شامل انواع آموزش‌ها می‌شود؛ از دوره‌های رزمی و ورزشی گرفته تا کلاس‌های مهارت‌آموزی و آموزش زبان و تعمیر وسایل الکترونیکی و آموزش حرفه‌های گوناگون.
بدیهی است که اگر این آموزش‌ها منجر به کسب مهارت از سوی دانش‌آموزان شود، ارزش بسیار زیادی خواهند داشت. تصور اینکه در پایان تابستان همه بچه‌هایی که در این مدت آموزش مورد علاقه خود را کسب کرده‌اند، استاد فن شوند، قند در دل آدم آب می‌کند. اما دریغا که چنین نیست. حتی بسیاری از خانواده‌ها، سرخورده از تجربه‌های قبلی حاضرند نتیجه این دوره‌ها، آشنایی کلی فرزندانشان با رشته مورد نظر باشد. با این امیدواری که در آینده با پیگیری ‌ دوره‌ها و کسب مهارت‌های بیشتر این آموزش‌ها را کامل کنند. نکته مهمی که در این زمینه وجود دارد این است که از ابتدای کار یعنی مراحل ثبت‌نام، روندی جدی و فراگیر برای استعدادسنجی و ارائه اطلاعات لازم درباره رشته‌های مختلف آموزشی به هنرجویان مشاهده نمی‌شود؛ امری که اگر عملی شود در جذب استعدادها و ایجاد علاقه لازم برای آموزش‌ها بسیار مفید خواهد بود. همچنین در جریان کار یعنی طی روند آموزش، ارزیابی و نظارتی وجود ندارد و پیداست که هدف برای ارائه‌دهنده و دریافت کننده خدمات آموزشی صرفاً  پرکردن و گذران وقت است؛ طوری که خانواده‌ها بتوانند در جواب «نور چشمی چه می‌کند؟» دوست و آشنا اسم دهان‌پرکن آموزشی را به زبان بیاورند.
واقعیت این است که بسیاری از ما وقتی صحبت از اسراف می‌شود، مصادیق کاملاً دم‌دستی آن را به یاد می‌آوریم غافل از اینکه اتلاف وقت دانش‌آموزان در بهترین دوره سنی آن هم به مدت تقریبی 100 روز یکی از روشن‌ترین نمونه‌های اسراف و اتلاف سرمایه است؛ سرمایه‌ای که با عنوان جوانی وقتی از کف می‌رود بازگشتی ندارد. 
ای کاش امسال و سال‌های آینده در همین اول کار یعنی آغاز ایام فراغت، تدابیری اندیشیده و تصمیماتی اتخاذ شود تا هم آموزشگاه‌ها انگیزه بالایی برای ارائه مشاوره و خدمات لازم در این زمینه داشته باشند و هم دانش‌آموزان با عزمی جدی و روحیه‌ای مصمم سراغ آموزش‌های غیردرسی در طول تابستان بروند؛ آموزش‌هایی که می‌تواند مکمل درس‌های مدرسه باشد و در آینده و در وانفسای کمبود فرصت‌های شغلی به مددشان بیاید بلکه از این رهگذر پایان تابستان نقل آموزش‌ها و کسب مهارت‌ها، شرح بی‌سرانجامی نباشد.