پک عمیق تبلیغاتی

فاطمه عباسی - روزنامه‌نگار

اوایل دکه‌ها بودند و دستفروش‌هایی که سیگار می‌فروختند. آنهایی که اهلش بودند هم یا باید رد بساط دستفروش‌ها را می‌زدند که در هر خیابانی حداقل یک نفرشان پیدا می‌شد، یا اینکه دنبال دکه و کیوسکی می‌گشتند که بتوانند سیگار بخرند. دهه80 اما سوپرمارکت‌ها هم به این بازار فروش اضافه شدند، با استندهایی که رویش عکس یک ریه درب و داغان کشیده شده و جمله‌های قصار از مضرات سیگار بالای این استندها نقش بسته بود. از یک جایی به بعد هم قانون گذاشتند که هیچ فروشنده‌ای نباید به افراد زیر 18سال سیگار بفروشد. از حق نگذریم خیلی از این سیگارفروش‌ها هم این قانون را رعایت کردند و با یک نگاه به سر تا پای فرد خریدار و تخمین سن و سال او، از فروش سیگار به بچه‌ها خودداری می‌کردند. روندی که رفته‌رفته به فراموشی سپرده شد و صدای کسی هم درنیامد.
در همین روزها اگر سری به سوپرمارکت سر کوچه‌تان بزنید، می‌بینید که پشت سر آقای فروشنده، یک استند سیگار پرزرق‌وبرق و شیک بنا شده با انواع و اقسام سیگار که توی آن چیده شده و خبری هم از عکس‌های منزجرکننده و هشدارهای تکراری نیست. به هر حال تبلیغات هر کالایی باعث می‌شود افرادی که تا‌کنون از آن کالا استفاده نکردند تشویق شوند حتی برای یک‌بار آن کالا را خریداری کنند. این استندهای مزین به انواع برندهای خارجی تولید‌کننده سیگار هم در واقع همین کار را می‌کنند. در این استندها اغلب سیگارهای خارجی با طرح و رنگ و درصد نیکوتین‌های مختلف قرار دارد که هم به‌صورت «نخی» و هم به‌صورت پاکتی می‌توان آنها را خریداری کرد، بدون هیچ برخورد و نظارتی. آمار خریدو فروش سیگار هم هر سال بالاتر می‌رود و سالانه ۵۹میلیارد نخ سیگار تولید و ۵۵میلیارد در کشور دود می‌شود. بدتر از همه اینکه سن مصرف سیگار در کشور به 12سال رسیده که فاجعه است و فروش سیگار در هر فروشگاهی با استندهای خوشرنگ، می‌تواند این آمار را افزایش دهد. قطعا سختگیری برای اجرای قانون توسط پلیس و نهادهایی مانند وزارت بهداشت و اصناف مربوطه و منع فروش سیگار به زیر 18سال و در دسترس نبودن آسان سیگار، می‌تواند کمی از نگرانی خانواده‌ها بکاهد و نوجوانان را از مصرف آن دور نگه دارد.