نگاه
بی‌خیال دنیای مجازی
فاطمه عباسی - روزنامه‌نگار
کال نیوپورت در کتاب «مینیمالیسم دیجیتال» می‌نویسد: «اکنون خیلی‌ها جهان را بیشتر از راه صفحه‌نمایش تجربه می‌کنند. ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که تلاش می‌کند حس لامسه را تا حد وسیله‌ای برای لمس صفحه نمایش تقلیل دهد.»
حتما خیلی از ما تا امروز به این مسئله فکر کرده‌ایم که زندگی‌مان با 30-20سال پیش چقدر تفاوت پیدا کرده و دنیای دیجیتال و فضای مجازی چقدر توانسته ما را از ارتباط‌های رودررو دور و وقت و انرژی‌مان را برای تولید محتوایی که گاهی از درجه اهمیت خیلی پایینی برخوردار است، تلف کند. در واقع پرسه‌زنی در رسانه‌های اجتماعی آنقدر همه‌گیر شده که خیلی از ما تقریبا بدون فکر این کار را می‌کنیم و دوری از تلفن همراه برایمان عذاب آور است و حتی در نبود اینترنت و دنیای مجازی دچار اضطراب می‌شویم. این در حالی است که ما می‌توانیم مثل گذشته‌های نه چندان دور، مکالمات طولانی‌ای را بدون استفاده کردن از تلفن‌های همراه خود داشته باشیم و صدای پیام حواسمان را از گفت‌وگو پرت نکند. می‌توانیم در یک کتاب خوب، در یک پروژه کاری یا یک برنامه تفریحی صبحگاهی گم شویم و استرس نگیریم. می‌توانیم بدون نیاز و وسواس برای ثبت کردن لحظاتمان، با دوستان و خانواده خود تفریح کنیم. ضمن اینکه می‌توانیم از اخبار روز آگاه شویم، اما در آن غرق نشویم. به شرط اینکه استفاده درست از دنیای دیجیتال را یاد بگیریم و برای چند ساعتی هم که شده گوشی موبایل را کنار بگذاریم و دنیای واقعی را دریابیم.
نتایج یک مطالعه جدید در انگلیس هم نشان می‌دهد که یک هفته استفاده نکردن از رسانه‌های اجتماعی می‌تواند بهبود چشمگیری در وضعیت سلامت روان ایجاد کند و افسردگی و اضطراب را کاهش دهد. بنابراین بهتر است برای سلامتی خودمان هم که شده، استفاده از اینترنت را محدود و دور از دنیای مجازی، برای زندگی‌مان از نو برنامه‌ریزی کنیم.
