مرا از فضلت بهره‌مند کن

دعای روز بیست‌ و دوم
‌خدایا! در این ‌ماه درهای احسانت را به روی من بگشا و برکات‌ات را بر من نازل فرما و به انگیزه‌های خشنودی‌ات موفقم بدار و در میان بهشت‌هایت جایم ده، ‌ای برآورنده خواهش درماندگان!
 «فضل» آن نعمت‌ها و احسان‌هایی است که خارج از حد استحقاق انسان، خداوند روا‌می‌دارد. هرچه که او بدهد، همه «لطف» است و «فضل»، جود است و کرم. دل باید با نور معرفت شکافته شود تا شیرینی یاد خدا و موهبت‌ها و «فضل» پروردگار در آن جای گیرد.«برکت»، ثبوت و دوام خیر خداوند در یک چیز است. آنچه دارای خیر ماندگار و ثابت است، یعنی موضع خیرهای الهی. خواسته ما از خداوند، آن است که برکات خویش را در این روز و‌ماه بر ما فرستد و آثار خیر جاودانه را برای ما عنایت کند تا برکت در زندگی‌مان جاری شود. این چندمین باری است که در دعاهای روزانه این ‌ماه مبارک، از پروردگار خواسته‌ایم به ما توفیق دهد تا طبق رضای او عمل کنیم و موجبات خشنودی او را فراهم کنیم. توفیق برای موجبات رضایت حق، در سایه ایمان و عمل صالح به‌دست می‌آید. سررشته توفیق هم در دست خداست. اگر بنده طبق خواسته خدا زندگی می‌کند، گوش به فرمان و مطیع «امر» است. خداوند هم خودش راه را نشان می‌دهد، پس باید «ابن السبیل» شد و به راه افتاد.         
استاد جواد محدثی