گزارش
عبدالرحیم فرخ سهراب؛ آزاده جنگ تحمیلی ماجرای سحری دادن سرهنگ عراقی به اسرای ایرانی در موصل را بازگو میکند
رمضان در اسارت
مژگان مهرابی- روزنامهنگار
ماهرمضان این سالها با روزهای پرتنش جنگ خیلی فرق میکند. بهخصوص برای آنها که طعم تلخ اسارت را چشیدهاند. عطش، گرسنگی، افطار با یک دانه خرما، خوردن سحری با چاشنی باتوم و کتک خاطراتی است که امروز آزادههای این مرز و بوم زیاد روایت میکنند؛ دورانی که در سفرهشان جز نان خشکیده و خرما چیز دیگری یافت نمیشد و هر کسی سیری را بهانه میکرد تا رفیقش لقمه نانی بیشتر بخورد. با همه سختیهایی که اسرا در ایام ماهرمضان از پیش چشم گذراندهاند اما باز از هر کدامشان بپرسی که روزهداری در مدت اسارت چگونه بوده؟ میگویند که بهترین زمان سلوک و عبادت خالصانهشان را آن روزها تجربه کردهاند؛ درست مثل عبدالرحیم فرخسهراب، دبیر کل جمعیت آزادگان دفاعمقدس که ۱۰سال از عمر و جوانیاش را در اردوگاههای موصل گذرانده است.