تفاوت بلیت و ساندویچ

 اگر فروش موفق چند فیلم ازجمله «دینامیت»، «گشت ارشاد 3»، «قهرمان»، «آتابای» و «بی‌همه‌چیز» را فاکتور بگیریم، سینمای ایران در 2سال گذشته وضعیتی بحرانی داشته است. تعطیلی طولانی مدت سینماها و شکست اغلب فیلم‌هایی که روی پرده آمده‌اند، سینمای ایران را به سمت پرتگاه برده است. حالا برخی معتقدند که علاج درد سینما افزایش قیمت بلیت است.
چندی پیش، سجاد نوروزی، مدیر پردیس سینما آزادی و عضو شورای صنفی نمایش، گفت:«حتی در رونقی که در حوالی آذرماه به سینماها بازگشت، تعداد مخاطبان سینمای ایران به قبل از دوران کرونا بازنگشت. رقم فروش به‌دلیل افزایش قیمت بلیت بالا رفت اما تعداد مخاطبان به قبل از کرونا بازنگشت.  آن هم درحالی‌که هزینه‌های تولید چند برابر شده، بحث اصلی ما تعداد مخاطب است. به‌طور مثال پردیس «آزادی» در روزهای پنجشنبه و جمعه در ایام پیش از کرونا، تقریباً ۱۰ هزار مخاطب داشت، در دوران اوج رونق دوباره در آذرماه امسال این آمار به ۶ هزار و 500نفر رسید. بنابراین به‌معنای واقعی رونقی هم به سینماها
 بازنگشته است.»
 وی در بخشی دیگر از صحبت‌هایش درباره افزایش قیمت بلیت نیز افزود: «واقعیت این است که با این شرایط خاص اقتصادی قیمت بلیت سینما بالاخره باید تفاوت حداقلی با قیمت یک ساندویچ داشته باشد. وقتی قیمت همه‌‌چیز افزایش داشته و هزینه‌های اداره سالن چند برابر شده طبیعتاً قیمت بلیت سینما هم باید تابعی از وضع فعلی باشد. وقتی وضعیت اقتصادی کشور در همه حوزه‌ها نامساعد است، براساس کدام منطق می‌خواهیم سینما را از آن تفکیک کنیم؟»