تقویم / رویداد/ قدرت نمایی روی آب

ناوچه جماران نخستین نمونه از کشتی‌های جنگی کلاس موج ساخت ایران است که به موشک‌های ضدکشتی و سطح‌به‌هوا، اژدرانداز، توپ پدافندی، ابزار ناوبری الکترونیکی نوین و امکانات جنگ الکترونیک مجهز است. این کشتی با طول ۹۴ متر، ظرفیت ۱۴۲۰ تُن (ناو محافظ سبک، فریگیت) و سرعت ۳۰ گره دریایی (۵۶ کیلومتر بر ساعت)، توانایی حمل ۱۴۰ ملوان و حمل بالگرد و سوخت‌گیری آنها را نیز دارد. به‌گفته رسانه‌ها، این کشتی در ایران با به‌کارگیری قطعات داخلی و خارجی و همکاری ۱۲۰ دانشگاه ایرانی طراحی و ساخته شد و در تاریخ 30بهمن 1388به مرحله عملیاتی رسید. موتور این کشتی ساخت فرانسه است، اما به‌دلیل تحویل ندادن کامل گیربکس، شفت و پروانه طبق قرارداد، این قطعات ازجمله شفت ۱۲ متری آن با وجود دشواری توسط متخصصان ایرانی ساخته شده ‌است. رسانه‌های دولتی و مقامات ایرانی از جماران و دیگر شناورهای کلاس موج با عنوان ناوشکن و گاهی رزم‌ناو یاد می‌کنند، اما در منابع نظامی این کشتی با عنوان «ناو جماران» نامیده می‌شود چراکه براساس سیستم طبقه‌بندی تمامی ارتش‌های دیگر دنیا چنین شناورهایی، فریگیت (ناومحافظ سبک) محسوب می‌شوند. هرچند قاعده دقیقی در این زمینه وجود ندارد اما به‌طور معمول یک ناوچه کوروِت زیر ۲ هزار تن و ناو محافظ وزنی در حدود ۵ هزار تن و یک ناوشکن وزنی بیش از ۷۵۰۰ تا ۱۰۰۰۰ تن دارد. برای مثال جدیدترین ناوشکن‌های آمریکایی با عنوان دی‌دی‌جی-۱۰۰۰ حدود ۱۴ هزار تن را جابه‌جا می‌کنند، درحالی‌که ناوهای کلاس موج با بارگیری 1/420تن در پایین‌ترین سطح تناژ ناومحافظ‌ها شاید کوروت قرار می‌گیرند. ناخدا امیر رستگاری از فرماندهان نیروی دریایی ایران با وجود توصیف این کشتی با عنوان ناو به این نکته اشاره کرده که جماران بایستی به‌عنوان یک ناومحافظ طبقه‌بندی شود.