احسان عبدیپور باز هم درباره جنوب فیلم میسازد
فیلم سینمایی «پاپ» به کارگردانی احسان عبدیپور این روزها در سینماهای هنر و تجربه روی پرده رفته است؛ این فیلم روایتگر 3 داستان از اعضای یک خانواده در شهر بوشهر است که در یک برش زمانی یکسان و در 3اپیزود تعریف میشود.
احسان عبدیپور در گفتوگویی که با خبرگزاری ایسنا داشته، میگوید: «بوشهر یک شهر ساده بندری است و من همیشه به دوستانم که میخواهند به این مکان سفر کنند میگویم توقع نداشته باشید وقتی به بوشهر میروید با عمارتها، بادگیرها یا وضعیت خاصی مواجه شوید، بلکه بعد از چند روز ماندن در این مکان با لایهای از آدمها آشنا خواهید شد که بسیار جذاب هستند و این از خاصیتهای جنوب است.»
او درباره ادامه روند فیلمسازی خود هم توضیح میدهد: «الان فقط میتوانم بگویم که کار بعدی من، باز هم در جنوب است. البته سریالی را در ایام عیدنوروز در تهران ساختم. اگر ما قائل به این باشیم که میخواهیم فیلمی بسازیم، سینما به خودیخود حواسش به این نیست که آن اثر در کجا ساخته میشود. در واقع آنها آدمی را میبینند که ماجرا، روابط و داستانی دارد و میخواهد چیزی را برای ما هویدا یا کشف کند. سینما کارش این است، توجهی به این ندارد که این اثر کجا ساخته میشود. گاهی برای برخی مسئولان مهم است که چه فیلمی کجا ساخته شود و از آن طریق میخواهند ارزیابی انجام دهند اما سینما اصلا اینها برایش مهم نیست. در واقع هر کسی از آدمهای یک کوچه میتواند تا قیامت فیلم بسازد. اگر در جایی مثل بحرین، اسکاتلند یا خیلی جاهای دیگر میتوان سالی چند فیلم ساخت چرا در بوشهر نشود؟ میتوانم بگویم که یک نوع تن پروری در این سبک فیلمسازی وجود دارد که البته این تن پروری بدی هم نیست که فرد از چیزهایی که دم دستش است و روی آنها عمیق و کارشناس شده و احساساتش را میشناسد، فیلم خوبی بسازد.»
این کارگردان در بخش دیگری از این گفتوگو پیرامون اکران «پاپ» در هنر و تجربه عنوان میکند: «اکران در هنر و تجربه انتخاب من نبود. ما در تلاش بودیم که در سینماهای عمومی اکرانش کنیم اما نشد و بعد از آن، «پاپ» را به هنر و تجربه دادیم. ممکن است اینگونه سینمایی، دنیا نداشته باشد اما قطعا آخرت دارد، زیرا بازخوردهای بسیار خوبی دریافت کردم ؛ بازخوردهایی که هیچوقت از اکرانهای عمومی نگرفته بودم، اما «پاپ» آنقدر بازخورد داشته است که من حتی نمیرسم گلدانهایم را در خانه آب دهم. چندین نمایش مردمی داشتهام و همین چند روز پیش در تبریز بودم. جوانی من را دیده بود و گفت که میخواهد این فیلم را در گالری خودش نمایش دهد. در 2روز این فیلم را به نمایش گذاشتیم و بسیار لذتبخش بود و بین ما هم هیچ پولی رد و بدل نشد. فیلم را در بندرعباس، کیش، آبادان، اهواز و خیلی جاهای دیگر اکران مردمی کردیم. بیشتر آنها شهرهایی بودند که سینمای «هنر و تجربه» نداشتند. ما بهمدت یکماه فیلم را در لوکیشن اصلی آن یعنی بوشهر که در واقع خانه برادرم است به نمایش گذاشتیم و تجربه خیلی جالبی شد.»