• شنبه 29 اردیبهشت 1403
  • السَّبْت 10 ذی القعده 1445
  • 2024 May 18
شنبه 23 بهمن 1400
کد مطلب : 153673
+
-

تقویم انقلاب/انحلال مجلسین رژیم طاغوت

بیست و سوم بهمن‌ماه 1357مصادف است با استعفای دسته‌جمعی نمایندگان مجلس شورای ملی و مجلس سنا و انحلال مجلسین رژیم طاغوت. همزمان با پیروزی کامل مردم در خیابان‌ها و تسلط آنان بر تمام سازمان‌های دولتی و پادگان‌های شهر و کلانتری‌ها، مجلسین شورای ملی و سنا نیز تسلیم شدند و پیوستگی خود را با نهضت اسلامی اعلام کردند. عضو شورای سلطنت با اعلام همبستگی اکثریت قاطع نمایندگان مجلس شورای ملی، از عضویت در شورای سلطنت استعفا کرد. جواد سعید در نامه‌ای نوشت: «اکثریت قاطع نمایندگان مجلس شورای ملی همبستگی خود را با انقلاب بزرگ ایران تحت رهبری حضرت آیت‌الله‌العظمی خمینی اعلام می‌دارند و معتقدند که دولت آقای بختیار باید تسلیم خواست ملت ایران گردد، در غیراین‌صورت مجلس شورای ملی به وظایف قانونی خود در جهت خواست ملت ایران اقدام خواهد کرد. ضمناً به اطلاع می‌رساند که اینجانب استعفای خود را از عضویت شورای سلطنت به جانب وارسته ریاست شورا ارسال نموده‌ام.» مجلس سنا نیز طی بیانیه‌ای انحلال خود را اعلام داشت. سناتورها به‌طور دسته‌جمعی با انتشار بیانیه‌ای از عضویت مجلس سنا استعفا کرده‌اند. بخشی از متن بیانیه سناتورهای مجلس سنا بدین شرح است: «نظر به پیروی و احترام به نهضت مقدس اسلامی و مقررات قانون اساسی، اکنون که قوانین مورد علاقه ملت ایران (انحلال ساواک، محاکمه و کیفر متجاوزین به حقوق ملی) به تصویب سنا نیز رسیده است، سناتورها از شغل خود مستعفی شده‌اند.» همچنین امروز مطبوعات به نقل از دفتر مجلس سنا اعلام کردند: «استعفای سه تن از سناتورها، تا روز نوزدهم بهمن ماه به دفتر مجلس رسیده است. ‌قوه مقننه در حکومت پهلوی دارای 2 مجلس شورای ملی و مجلس سنا بود. مجلس شورای ملی از سال ۱۲۸۵ و مجلس سنا از ۱۳۲۸ تشکیل شد. مجلس شورای ملی 24 دوره و مجلس سنا 7 دوره داشت. البته بین چند دوره مجلس شورای ملی، بین مجلس سوم و چهارم، (جنگ جهانی اول) بود که کشور نزدیک به 6 سال مجلس نداشت. نمایندگان مجلس شورای ملی باید به‌طور مستقیم توسط مردم انتخاب می‌شدند. نمایندگان مجلس سنا که به آنها سناتور می‌گفتند، ۶۰ نفر بودند که باید ۳۰ نفر انتخاب می‌شدند و ۳۰ نفر نیز منصوب شاه بودند. انتخاب هر دو مجلس همزمان انجام می‌شد. امام خمینی از ابتدای قیام خود مجلسین را غیرقانونی می‌دانستند. ایشان در سال ۱۳۵۷ به مناسبت‌های مختلف درباره مجلس سخنان و نوشته‌هایی داشتند که مفاد آنها غیرقانونی بودن مجلس و امر به استعفای نمایندگانی غیرقانونی بود.‌»

منبع:‌ بنیاد تاریخ‌پژوهی
 و دانشنامه انقلاب اسلامی‌
 

این خبر را به اشتراک بگذارید