تشخیص آسیب‌های پنهان ریه در کرونای مزمن

کووید-19 می‌تواند کاری کند که افراد تا سال‌ها یا حتی پایان عمر ازمشکلات ریوی رنج ببرند. در یک مطالعه در انگلیس، دانشمندان از یک روش جدید اسکن گاز زنون برای تشخیص ناهنجاری‌های ریوی که با اسکن‌های معمولی مشخص نبود، استفاده کردند. به گزارش بی‌بی‌سی، این مطالعه روی 11نفر که پس از ابتلا به کووید-19 نیاز به بستری نداشتند اما تجربه تنگی نفس طولانی‌مدت داشتند، متمرکز بود. البته یک مطالعه طولانی‌تر با جزئیات بیشتر برای تأیید نتایج این مطالعه محدود در حال انجام است. محققان می‌گویند این یافته‌ها تا حدودی روشن می‌کند که چرا تنگی نفس در کووید-19 طولانی‌مدت بسیار رایج است. هرچند دلایل احساس تنگی نفس اغلب زیاد و پیچیده است.    کووید-۱۹ مزمن به تعدادی از علائم گفته می‌شود که هفته‌ها پس از ابتلا به ویروس کرونا ادامه دارد و با دلایل و بیماری‌های دیگر نیز قابل توضیح نیست.

سفر اکسیژن
تیم تحقیقاتی از آکسفورد، شفیلد، کاردیف و منچستر اسکن گاز زنون و سایر آزمایش‌های عملکرد ریه را در 3گروه از افراد مقایسه کردند. این گروه‌ها شامل افرادی با  کووید-19 مزمن و تنگی نفس که در زمان ابتلا به بیمارستان نرفتند، 12نفر که به‌علت کووید-19 در بیمارستان بستری شدند اما کووید-19 مزمن نداشتند و 13نفر سالم هم به‌عنوان گروه شاهد، می‌شد.
با استفاده از رویکرد جدید، همه شرکت‌کنندگان گاز زنون را در طول اسکن تصویربرداری تشدید مغناطیسی(MRI) استنشاق کردند. این گاز بسیار شبیه به اکسیژن رفتار می‌کند اما می‌توان در طول اسکن آن را ردیابی کرد. بنابراین دانشمندان می‌توانستند حرکت گاز را از ریه‌ها به جریان خون مشاهده کنند. محققان دریافتند برای اکثر افراد مبتلا به کووید مزمن، انتقال گاز کمتر از افراد سالم مؤثر است. دکتر امیلی فریزر، محقق اصلی و متخصص ریه، گفت: در بسیاری از بیماران مبتلا به کووید طولانی مدت، اغلب اشعه ایکس و سی‌تی‌اسکن هیچ ناهنجاری را نشان نمی‌دهد. این یک تحقیق مهم است و من واقعا امیدوارم بتواند ابهامات بیشتری را روشن کند. محقق ارشد این مطالعه، پروفسور فرگوس گلیسون نیز گفت: اکنون سؤالات مهمی وجود دارد که باید به آنها پاسخ داد، مانند اینکه چه تعداد از بیماران مبتلا به     کووید-۱۹ مزمن اسکن‌های غیرعادی خواهند داشت. اهمیت ناهنجاری که ما شناسایی کرده‌ایم مشخص شود و علت آن ناهنجاری و پیامدهای درازمدت آن به اثبات برسد. هرچه بهتر بتوانیم پاسخ سؤالاتمان را بگیریم، درمان بهتری تجویز می‌کنیم.