تجسمی
در گالری‌ها چه خبر است؟
کارهای کلاری «روی دیوار»
یاور یگانه- روزنامه‌نگار
در بهمن ماه، عمده توجه رسانه‌ها به جشنواره فیلم فجر و حواشی و اتفاقات مهم یا بی‌اهمیت آن معطوف است؛ در نتیجه سایر رویدادهای هنری معمولا آنچنان که باید مورد توجه قرار نمی‌گیرند. نمی‌شود از این وضعیت گله داشت؛ چون به هرحال سینما مدیومی عامه‌پسند است و زرق و برق بیشتری دارد و البته راحت‌تر می‌شود با آن ارتباط برقرار کرد. با این حال، کسانی که به سایر رشته‌های هنری از جمله هنرهای تجسمی علاقه‌مندند، می‌توانند با سرزدن به نمایشگاه‌های مختلفی که در این ایام برگزار می‌شود، چشمان شان را به دیدن زیبایی‌ها و مفاهیمی پیچیده و تامل‌برانگیز مهمان کنند. اگر اهل لذت بردن از دنیای تجسمی هستید، می‌توانید برنامه تعدادی از گالری‌های تهران را در ادامه بخوانید.
روی دیوار
گالری ایرانشهر
نمایشگاهی از تصویرسازی‌های محمود کلاری، فیلمبردار نام‌آشنای سینما، با عنوان «روی دیوار» از دیروز درگالری ایرانشهر آغاز شده و تا ۱۸ بهمن ادامه دارد. کلاری سال‌ها پیش از اینکه در مقام فیلمبردار فعالیتش را در سینما آغاز کند، عکاسی می‌کرد و دنیا را از لنز دوربین عکاسی‌اش به تصویر می‌کشید. «روی دیوار» تجربه‌ای از ۱۵ سال سفرهای محمود کلاری به نقاط مختلف دنیا و عکاسی از گرافیتی‌ها و بازسازی آنهاست. در این نمایشگاه، قطعاتی از گرافیتی‌های مختلف، انتخاب و از ترکیب و درکنار هم چیدن آنها مفهوم و شکل تازه‌ای آفریده شده است. عکس‌های «فروپاشی دیوار برلین» آخرین نمایشگاه محمود کلاری بوده که اوایل دهه 80 در خانه هنرمندان برگزار شد.
مزایده هنر اسلامی
گالری آرتیبیشن
امروزه اهمیت هنر اسلامی را می‌توان در خانه‌های حراج خارج از کشور همچون ساتبیز و کریستیز و بونامز و بخش‌های مفصل و بزرگ هنر اسلامی در موزه‌های بنام دنیا دریافت کرد. مجموعه‌ای متنوع از حیث موضوع و مضمون، نسخ خطی، قطعه‌های خوشنویسی با تنوع بالا از لحاظ نوع قلم به‌کار رفته، فرمان‌های شاهی قاجار و منسوجاتی مانند فرش و آثاری همچون قلمدان‌های پاپیه ماشه منقش به نقوش زیرلاکی و جعبه منبت کاری شده، ازجمله آثاری هستند که در این نمایشگاه به نمایش درآمده‌اند. یازدهمین مزایده گالری آرتیبیشن با نمایش ۳۲ اثر از هنرمندانی نظیر، یدالله کجوری، حسین مخصوص، زین‌العابدین اصفهانی، ابراهیم عاصمی، بنان‌اشریعه، عبدالله نیریزی، محمدباقر تنکابنی و فتح‌الله شیرازی تا 16بهمن برقرار است.
پوسته
گالری سیحون
گالری سیحون با نمایشگاه انفرادی از نقاشی‌های سارا کشمیری با نام «پوسته» تا ۱۳ بهمن پذیرای علاقه‌مندان است. در نقاشی‌های به نمایش درآمده در این نمایشگاه، درد و رنجی که از ابتدا تا انتهای زندگی همراه انسان است، در غیاب مِهر و عشق به نمایش کشیده شده است. کشمیری متولد 1360 و تاکنون در چندین نمایشگاه گروهی و انفرادی حضور داشته است.
کازینو عدن
گالری خاک
نمایشگاه انفرادی «کازینو عدن» که به نمایش آثار مجتبی رمزی اختصاص دارد تا 2 اسفند برقرار است. در بخشی از بیانیه این نمایشگاه انفرادی چنین نوشته شده است: «مجموعه کازینو عدن می‌تواند به‌عنوان یادآوری دوباره‌ای برای نقش پررنگ بخت و تقدیر در زندگی انسان در نظر گرفته شود، علاوه بر اینکه بارزترین ویژگی این مجموعه جهانی از نشانه‌های اساطیری است.در مواجهه با این آثار، احتمالا به سرعت نشانه‌ها و ارجاعات اسطوره‌ای فراوانی را شناسایی خواهید کرد که ممکن است خود هنرمند نیز نقشی بر ظهور آنها نداشته باشد، در عوض او نیز به‌طور آگاهانه نشانه‌های بسیار دیگری در اثرش گنجانده که بعید به‌نظر می‌رسد مخاطب همه آنها را فورا تشخیص دهد. استفاده از آلومینیوم و برنز به‌عنوان متریال جایگزین کارکرد مفهومی طلا و نقره در دست ساخته‌های انسان در دوره باورهای اساطیری است.»
آوای رنگ
گالری فرشچیان صبا
نمایشگاه تجسمی «آوای رنگ» شامل۶۰ اثر از 4۰ هنرمند پیشکسوت و جوان کشورمان است که در سبک‌های مختلفی چون رئالیسم، طبیعت‌گرایی، فیگوراتیو و پرتره، هایپررئالیسم، هنرهای سنتی ایرانی و هنرهای رو به فراموشی همچون نقاشی پشت شیشه ارائه شده است. این نمایشگاه که طنین و ضرباهنگ نبض هنرهای تجسمی امروز را با همنوازی 3 نسل از هنرمندان ایران با گرایش‌ها، شیوه‌ها و رویکردهای مختلف هنری به صدا درمی آورد، تا ۱۳ بهمن میزبان عموم علاقه‌مندان نوآوری‌ها، تجربه‌ها و نگاه‌های تازه در هنر معاصر خواهد بود.
مکث
اعتراض تجسمی‌ها به فراستی
جمعه اول بهمن، مسعود فراستی در برنامه «هفت» درباره حراج تهران گفت: «من نمی‌دانم در چه مملکتی زندگی می‌کنم؟ در مملکتی که خط فقر زیر 10 میلیون است و کلی آدم در مشکلات معیشتی هستند، یا مملکتی که در یک سالن کوچک ١۵٠ میلیارد پول برای اثری که مثلا هنری است و هیچ‌کدام هنری نیستند، جابه‌جا می‌شود، اینجا کجاست؟! کسی که ۱۴ میلیارد می‌دهد و اثر را می‌خرد اصلا می‌فهمد نقاشی چیست؟ پولش از کجاست؟ این چه بازی است که درمی آورید که طرف فکر کند اثر واقعا هنری است و او چیزی نمی‌فهمد و فقط می‌فهمد گران است، نه عزیزم اثر هیچی نیست!» بعد از یک هفته، دیروز تعدادی از اهالی تجسمی در نامه‌ای به پیمان جبلی به این حرف‌های فراستی واکنش نشان دادند. در این نامه که به امضای تعدادی از هنرمندان تجسمی رسیده بر 5موضوع تأکید شده است: «نام‌آوری و اعتبار هنرمندان عرصه تجسمی»، «وجاهت چهره‌های تجسمی ایران در خارج از مرزها»، «بی‌رانتی هنرمندان تجسمی و بی‌اساس بودن اتهام پولشویی به حراج تهران»، «اهمیت هنرمندان تجسمی در تقویت ثروت ملی» و «جلوگیری از اتهام پراکنی در رسانه ملی و استفاده از کارشناسان مجرب برای بالا بردن آگاهی مردم».
فراستی معمولا در نقدهایش حرف‌هایی می‌زند که چندان مستدل نیستند، اما این بار فارغ از درستی یا نادرستی حرف هایش، معلوم است که دست روی نکته‌ای گذاشته که اصلا به مذاق نویسندگان و امضاکنندگان این نامه خوش نیامده است. باید از امضاکنندگان این نامه پرسید؛ آنها چه نقشی در افزایش ثروت ملی دارند یا آیا شناخته شدن «برخی» از چهره‌های هنرهای تجسمی در خارج از کشور، سندی بر پاک بودن فضای هنرهای تجسمی است؟ در ضمن، آیا امضاکنندگان این نامه به همه اتفاقات عرصه هنرهای تجسمی ـ مثلا بدنامی فلان استاد مشهور ـ واکنش نشان می‌دهند؟ درباره رانت هم که به این سادگی نمی‌توان کسی یا جریانی را مبرا کرد. احتمالا بعد از یک هفته تأخیر می‌شد نامه‌ای منطقی‌تر و مستدل‌تر نوشت.
