ابوالحسن داوودی - کارگردان
در دوران اولیه رشد گلخانهای سینمای ایران، اصطلاحی عنوان شد بهنام «دیکتاتوری دلسوز». این دیکتاتوری دلسوز مفهوم و قابلفکر است. این اصطلاح توانست فضایی را بهوجود آورد که در ابتدا یک ویترین دولتی از سینمای کنترل شده خود را بیرون بدهد. سینمای ایران از محدودیتهای فرهنگی خود گذشت و اتفاقاً آن را به هویت خود تبدیل کرد. بخش مثبت جشنواره فیلم فجر با تمام چالشهایی که سینماگران با دولت، فضای اجتماعی و... دارند، تکیه به تولید است. برای اطلاع از دستاوردهای جشنواره تنها نباید به تحقیقها و مقالات بسنده کنیم و باید حاصل تجربیات ادوار برگزاری جشنواره را بررسی کنیم و نتیجه آن را ببینیم.
مسئله هویت
در همینه زمینه :