پلان/فستیوال بازیگری

یکی از ویژگی‌های فیلم «بی‌همه‌‌چیز» اجرای موفق بازیگران اصلی‌اش است. پرویز پرستویی، هدیه تهرانی و هادی حجازی‌فر بهترین نقش‌آفرینی‌های این سال‌هایشان را مقابل دوربین این فیلم به نمایش گذاشته‌اند. حضور باران کوثری هم با چهره‌پردازی متفاوتش، جالب‌توجه است.

پرویز پرستویی

در نقش مهم و حساس امیر، بازی کنترل‌شده‌ای را به نمایش می‌گذارد و نشان می‌دهد هنوز هم می‌تواند از بهترین بازیگران سینمای ایران باشد. با دیدن بازی پرستویی در فیلم بی‌همه‌‌چیز می‌توان به یاد آورد که او در این سال‌ها چقدر خودش را خرج نقش‌ها و فیلم‌های ضعیف کرده است. پرستویی در فیلم محسن قرایی انگ نقش است و اجرایش از نقش، درک شده و دقیق است. بدون تقریباً همه آنچه معمولا کارگردان‌ها از پرستویی طلب می‌کنند و آن تکرار نقش‌ها و تیپ‌های گل‌کرده‌اش است. او اینجا مجالی برای درخشش داشته و از این فرصت به بهترین شکل بهره گرفته است. پذیرش او به‌عنوان قهرمان مورد احترام روستا و بعد پذیرش خطایی که سال‌ها پیش مرتکبش شده، تغییر مسیر مهمی برای این شخصیت است که پرستویی این مسیر را با موفقیت سپری می‌کند.

هدیه تهرانی

پس از سال‌ها امکانی برای درخشش در نقشی را پیدا کرده است که کاملا منطبق با پرسونایی سینمایی‌اش در دهه 70 است. لی‌لی (لیلا) ناظریان زنی که سال‌ها پیش از روستا رفته و در بازگشت به‌دنبال انتقام است، همان کاریزمای آشنایی را دارد که تهرانی در سال‌های اول فعالیت بازیگری‌اش نمایان کرده بود. فیلم «بی‌همه‌‌چیز» تصویر تازه‌ای از تهرانی به‌دست نمی‌دهد ولی همان تیپ آشنای او را به شکلی باشکوه بازآفرینی می‌کند. زنی که زخم‌خورده از گذشته‌ای تیره و تار است و حالا با خونسردی و متانت حساب‌های قدیمی‌اش را تسویه می‌کند. هدیه تهرانی پس از سال‌ها حضور کمرنگ و کم حاصل سرانجام در نقشی امکان درخشش می‌یابد که یادآور بهترین دوران حرفه‌ای‌اش است.

هادی حجازی‌فر 

به همراه «آتابای» بازی در فیلم «بی‌همه‌‌چیز» را باید جزو تلاش‌های موفق هادی حجازی‌فر برای خروج از دایره تکرار دانست. نقش دهدار روستا همان برون‌گرایی مطلوب حجازی‌فر را می‌طلبید و جنس بازی او در شروع فیلم و در یکی از سکانس‌های شلوغ اثر، نقش مهمی در موفقیت پرده اول دارد. تغییر رفتار دهدار از همراهی با امیر و مخالفت با خواسته لی‌لی تا جایی که از مردم روستا برای قتل امیر استشهاد جمع می‌کند، پیچیدگی‌هایی همراه با رندی می‌طلبیده که حجازی‌فر با موفقیت از پسش برآمده است. در این مسیر صدای متناسب حجازی‌فر و تسلطش بر اجرای نقش، توانسته سهم مؤثری در از کار درآوردن نقش دهداری که مثل بقیه مردم روستا، فرصت‌طلب و نان به نرخ روز خور است، ایفا کند.