ورزشکاران رشته دوومیدانی معترضند که چرا در 2سال گذشته اردویی نداشته‌اند و برای تمرینات باید از جیب هزینه کنند. دوومیدانی‌کاران که مسابقات قهرمانی آسیا و بازی‌های آسیایی را در پیش دارند، می‌گویند چرا فدراسیون برای آنها اردو نمی‌گذارد؟ هرچند فدراسیون این اعتراض را رد می‌کند و مدعی است که همه نفرات ملی‌پوش در اردو هستند، اما مربیانی که شاگردانشان در سطح ملی رکورددار هستند، می‌گویند در 2سال گذشته نه‌تنها اردویی نبوده بلکه فدراسیون کمترین حمایت را از آنها داشته است.
حمیدرضا فردین‌پور، مدیر تیم‌های ملی دوومیدانی در پاسخ به کسانی که معترضند چرا فدراسیون فقط برای یکی، دو ورزشکار هزینه می‌کند، می‌گوید: «خود مربیان موافق اردوی متمرکز نبودند. بعضی از ورزشکاران باید در ارتفاع تمرین کنند، برای بعضی‌ها شرایط آب و هوایی مهم است. الان تقریبا همه نفرات در اردو هستند. چند نفر در خارج از ایران تمرین دارند. در بوشهر، بروجن، شیراز، کیش و... اردو داریم.» فردین‌پور مدعی است فدراسیون برای 24نفر که شانس مدال در مسابقات پیش‌رو را دارند، هزینه می‌کند. ورزشکاران یک تا 5میلیون تومان کمک‌هزینه می‌گیرند و مربیان یک تا 8میلیون تومان. فردین‌پور توضیح می‌دهد: «این کمک‌هزینه ماهانه به همه پرداخت می‌شود. البته اگر ورزشکار خارج از شهر خودش تمرین کند، به او هزینه اسکان و تغذیه هم تعلق می‌گیرد. اگر کسانی مثل حسن تفتیان یا فرزانه فصیحی بخواهند با کمک اسپانسر خارج از ایران تمرین کنند، معادل تمرین در ایران برای آنها هزینه می‌شود.»
با این توضیحات شاید به‌نظر برسد منتقدان فدراسیون نگاه مغرضانه‌ای دارند، اما مربیان می‌گویند اگر فدراسیون به آنها و شاگردانشان پرداختی داشته است، مستندات را منتشر کند. محسن ربانی که مربی مهسا میرزاطیبی، رکورددار پرش با نیزه است، می‌گوید: «یادم نیست چه تاریخی بود، برج 3 یا 4 بود که 3میلیون تومان به من و یک‌میلیون تومان به خانم میرزاطیبی پول دادند. بعد از آن دیگر ما دریافتی نداشته‌ایم. اگر چیزی بوده مستندات را بدهند ما هم ببینیم.» مسئله مهم این است که فدراسیون با ربانی که شاگردش جزو نفرات مطرح است، قراردادی ندارد: «منِ مربی با فدراسیون قراردادی ندارم که بخواهم براساس آن حقی را مطالبه کنم. کمک‌هزینه‌ای هم که می‌گویند پرداخت می‌کنند مستمر نیست و عدد آن هم متغیر است.»
شاید دوومیدانی‌کاران خیلی خوش‌شانس هستند که فدراسیون برای تمرین در ورزشگاه آفتاب انقلاب از آنها پولی نمی‌گیرد. طی مدت 2سال، تامین لباس، کفش، مکمل و تغذیه به‌عهده خود ورزشکاران بوده است. ربانی می‌گوید: «ما در این مدت هیچ اردویی هم نداشتیم. خودمان با هزینه خود در ورزشگاه آفتاب تمرین می‌کنیم. نمی‌دانیم این کمک‌هزینه به چه عنوانی پرداخت می‌شود؛ پول مترو، غذا و مکمل است یا پاداش رکوردشکنی‌های میرزاطیبی.» میرزاطیبی چندبار رکورد ملی را ارتقا داده است.
فردین‌پور تأکید می‌کند: اگر کسی کمک‌هزینه پایین می‌گیرد یا اصلا مبلغی به او داده نمی‌شود به‌خاطر این است که شانسی برای گرفتن مدال ندارد. میرزاطیبی جزو بهترین دوومیدانی‌کاران زن است. چرا فدراسیون نباید روی او سرمایه‌گذاری کند؟
ربانی و شاگردش تنها کسانی نیستند که از محبت‌های فدراسیون محروم هستند. یکی از مربیانی که شاگرد ملی دارد و نمی‌خواهد نامی از او برده شود، حرف‌های ربانی را تأیید می‌کند: «فدراسیون فقط به چند ورزشکار خاص و مربی‌شان توجه می‌کند. شاید فقط یکی، دو مربی باشند که حقوق 8میلیون تومانی می‌گیرند. آنها هم از دوستان فدراسیون هستند.» این مربی می‌گوید: فدراسیون به بهانه کرونا در 2سال گذشته اردو برگزار نکرده است تا هزینه‌ها را به حداقل برساند. اعتراض مربیان فقط به اردو و دستمزد نیست. آنها می‌گویند فدراسیون نه نظارتی روی تغذیه ورزشکاران دارد و نه خبر دارد که آنها در چه شرایطی تمرین می‌کنند.
اعتراض دوومیدانی‌کاران؛ نه اردو هست نه پول
فدراسیون می‌گوید همه مربیان و ورزشکاران کمک‌هزینه می‌گیرند، اما محسن ربانی، مربی میرزاطیبی می‌گوید اگر فدراسیون به جز یک‌بار پرداختی دیگری داشته، مستندات را منتشر کند
در همینه زمینه :
