آقای گلی و جناب خان و رفقا

سامان رضایی

دیروز جناب‌خان، فامیل دور، گابی، جگر و چند شخصیت نام‌‌آشنای ما ایرانی‌ها در آخرین تمرین اعضای تیم ملی فوتبال زنان برای شرکت در جام ملت‌ها حضور داشتند. جناب‌خان برعکس همیشه ساکت بود، فامیل دور با آن بینی‌عروسکی‌اش هیچ حرفی درباره «در» نزد و هیچ‌کس به جیگر (که اصلا هم ممنوع‌التصویر نیست) نگفت خر. فوتبالیست‌ها که با مربیگری ایراندوست اردوی 10روزه‌ای را در جزیره کیش به اتمام رسانده بودند برای کودکان خانواده‌های بی‌بضاعت عروسک خریده بودند و تمام آنها را با خود سر تمرین آورده بودند. حتی برخی از آنها بهترین عروسک‌شان را آورده بودند تا بهترین‌شان را هدیه کنند. همین دورهمی عروسک‌ها در تمرین دختران فوتبالیست ایران‌زمین بهانه خوبی است تا به علاقه تماشا‌گرهای اسپانیایی فوتبال به عروسک‌ها هم بپردازیم و داستان باران عروسک در استادیوم‌های اسپانیا را نقل کنیم. از زاویه دید کودکان بی‌بضاعت اسپانیا تماشاگر‌نماهای این کشور و به‌خصوص تیم رئال‌بتیس بهترین تماشاگر‌نماهای جهان هستند. آن هم فقط به یک دلیل ساده و محکمه‌پسند. تماشاگر‌نماهای استـادیـوم‌هـای اسپانیا برعکس تماشاگر‌نماهای مثلا انگلستان که بطری و سنگ به زمین پرتاب می‌کنند طی یک رسم باشگاهی بعد از بازی ناگهان صد‌ها هزار عروسک‌ را به سمت زمین فوتبال پرتاب می‌کنند؛ رسمی که اندک‌اندک به سایر باشگاه‌های فوتبال هم سرایت کرد. تماشاچی‌های یاد‌شده حتی وقتی تیم‌شان از حریف شکست می‌خورد عصبانیت خود را اینگونه نشان می‌دهند. نشان به آن نشان که در سال 2019میلادی رئال‌بتیس در آخرین بازی سال خود به مصاف اتلتیکو‌مادرید رفت و با نتیجه 2بر یک هم شکست خورد.
همین شکست و مصادف شدن آن با کریسمس و نیاز بچه‌ها به عروسک و اسباب‌بازی کافی بود تا بهترین‌ تماشاگر‌نماهای جهان از زمین سبز ورزشگاه خانگی خود زمینی فرش شده از عروسک‌های هزاررنگ بسازند؛ زمین رنگارنگی که بهشت هر کودکی بود. در این روز‌های سرد سال یادمان باشد هر یک از ما هم ممکن است برای «گیگیلی» محله‌ای دور یا نزدیک یک «آقای همساده» باشیم که ما را به چشم «فامیل‌‌دور» می‌بیند. بنابراین هرچه «دیبی» درونمان می‌گوید برعکس‌اش را انجام دهیم تا مثل بازیکن‌های فوتبال زنان کشور حتی پیش از سوت شروع بازی، گلـی کـاشـتـه باشیم.