به نام مادر

در دوران هشت‌ساله دفاع‌مقدس عملیات‌های زیادی علیه بعثی‌ها صورت گرفت که تعدادی از این عملیات‌ها به نام مقدس حضرت «فاطمه زهرا(س)» متبرک شدند تا به‌عنوان رمز آغاز عملیات مورد استفاده قرار گیرند؛ به‌عبارتی، ۱۲‌عملیات مهم با همین رمز طراحی و اجرا شدند و زمینه‌ساز گره‌گشایی در جنگ با عراق بودند. حال که در ایام‌الله فاطمیه و شهادت حضرت‌زهرا(س) هستیم با توسل به نام و آوازه رزمندگان ایران اسلامی، نظری به ساحت این حضرت در پیشبرد دفاع‌مقدس می‌اندازیم.

کربلای ۵

پس از مشکلاتی که در کربلای‌4 برای سربازان ایرانی پیش آمده بود، آنها سریع تصمیم به برگزاری یک عملیات غافلگیرانه دیگر گرفتند. صحنه نبرد در این عملیات متوجه شلمچه بود که فرماندهان ایرانی استحکامات آن را غیرقابل عبور می‌دانستند. با تمام سختی‌ها عملیات کربلای۵ طراحی و در ۱۹‌دی‌ماه ۱۳۶۵ با رمز مبارک یا زهرا(س) و با هدف تصرف شلمچه کلید خورد. در این عملیات رزمندگان اسلام با عبور‌کردن از موانع رژیم بعثی عراق، مواضع آنها را از جهت جنوب مورد حمله قرار داده و تا دوم اسفند‌ماه همان سال به اهداف تعیین‌شده رسیدند. در کربلای‌۵ بیش از ۹۰‌هزار کشته و زخمی و همچنین ۲۳۸۵ اسیر شناسایی شد.

کربلای ۶

2سال پایانی جنگ با رکود در مناطق عملیاتی روبه‌رو بودیم و دو‌طرف کار خاصی از پیش نمی‌بردند. با آنکه ۶ سال از شروع جنگ هشت‌ ساله می‌گذشت اما همچنان مناطق سومار و نفت‌شهر تحت سلطه عراق بودند. با تداوم عملیات کربلای‌۵ ضرورت بازپس‌گیری این دو منطقه در عملیاتی تحت عنوان کربلای‌۶ مورد توجه قرار گرفت. این عملیات نیز در تاریخ ۲۳‌دی‌ماه ۱۳۶۵ با رمز یا زهرا و توسط ارتش جمهوری اسلامی اجرا شد. سرانجام در این عملیات که وسعتی حدود ۱۰۰ کیلومترمربع داشت، بخش شمال شرق نفت‌شهر آزاد شد و همچنین منطقه رودخانه کنگاگوش به تصرف ارتش ایران درآمد. اگرچه که این عملیات نتیجه مورد نظر را نداشت اما دستاوردهای آن مثبت تلقی می‌شود.

فتح ۷

عملیات فتح ۷ با رمز «یا زهرا» تحت امر قرارگاه برون‌مرزی رمضان در روز ۷‌تیرماه ۱۳۶۶ کلید خورد. در این عملیات، نیروهای ایرانی ساختمان مرکزی پارازیت و همچنین دکل مخابراتی و برق شهر سیدصادق عراق را طی چندین ساعت تحت کنترل خود گرفته و ساختمان‌های دولتی این منطقه را تخریب کردند. در این عملیات که یکی از مهم‌ترین عملیات‌های برون‌مرزی ایران بود، چند پادگان و یگان ضد‌شورش عراق خسارات شدید دید و همچنین ۶ پایگاه حفاظتی اطراف این شهر توسط ارتش جمهوری اسلامی ایران منهدم شد. به همین دلیل این عملیات موجب شد توان رزمندگان ایرانی بار دیگر به رژیم عراق گوشزد شود و خسارات جبران ناپذیری را برای آنان به‌وجود بیاورد.

نصر ۵

عملیات نصر‌۵ در نیمه‌شب تیرماه سال‌۱۳۶۶ برای تکمیل عملیات کربلای‌۱۰ طراحی  شد و به قصد پاسخ‌دادن به ویرانگری‌های رژیم بعثی عراق در خلیج‌فارس، بمباران مناطق کردنشین عراق، تصرف و تأمین بخشی از ارتفاعات مسلط منطقه در جنوب غربی شهرستان سردشت، صورت گرفت. در این عملیات ضربات مهمی به عراق وارد شد و سنگرهای آنها که معروف به حفره روباه بود، توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تسخیر شد تا جایی که دشمن به طرف مرزهای بین‌المللی عقب‌نشینی کرد. طی این عملیات، ۱۰‌روستای ایران از تیررس عراق خارج شد و ۱۹‌روستای عراق تحت تیر و دید رزمندگان اسلام قرار گرفت. موفقیت در این عملیات به‌گونه‌ای بود که حتی با چشمان غیرمسلح نیز دید کاملی به قلعه دیزه عراق ایجاد شده بود.

نصر ۷

صحنه نبرد در این عملیات برون‌مرزی ایرانی‌ها منطقه عمومی سلیمانیه عراق بود و به وسعت ۳۰‌کیلومترمربع می‌رسید. این عملیات در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۳۶۶ با رمز «یا زهرا» و به‌منظور تصرف و انسداد معبر ضد‌انقلاب در مناطق غربی کشور کلید خورد. پس از ۳‌ساعت نبرد در نهایت جاده آسفالت سردشت-قلعه دیزه و همچنین پاسگاه مرزی بلفت به‌دست رزمندگان ایرانی افتاد. مهم‌ترین دستاورد این عملیات این بود: چهار فروند چرخ‌بال، تعدادی قبضه خمپاره‌انداز، چندین دستگاه تانک و نفربر، ۵۰ دستگاه خودرو و تعدادی سلاح سبک و نیمه‌سنگین دشمن منهدم شد. همچنین یک تیپ و هفت گردان عراق از بین رفته و تعداد کشته‌ها و اسرای عراق به ۱۲۸۵ تن رسید.

بیت‌المقدس۲

فرماندهی این عملیات را که از نوع تک گسترده بود، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بر عهده داشت که در روز ۲۵ دی‌ماه سال۱۳۶۶ با رمز «یا زهرا(س)» کلید خورد. بیش از 4500 نفر از سربازان ارتش عراق در این عملیات کشته و زخمی شدند و 900 نفر نیز به اسارت سربازان جمهوری اسلامی ایران در آمدند. این عملیات که مسیر بسیار سخت و خطرناکی داشت، با ابتکار رزمندگان ایرانی پیش رفت و با نصب یک پل روی رودخانه به موفقیت رسید. از آنجا که عبور از این پل بسیار سخت بود این عملیات به طول انجامید، چرا که حداکثر ۱۰ نفر توانایی ایستادن روی این پل را داشتند و باید جانب احتیاط رعایت می‌شد.

والفجر۵

این عملیات در روز ۲۷ بهمن‌ماه‌۱۳۶۲ و با رمز «یا زهرا(س)» به اجرا درآمد؛ صحنه این نبرد در منطقه‌ای کوهستانی مابین شهرهای مهران و دهلران بود. این عملیات که طی 2مرحله پیش رفت، ده‌ها کیلومترمربع از خاک ایران را به ارتش خودی بازگرداند و سپس در مرحله دوم به پیشروی نیروهای ایرانی در ۳۵‌کیلومتری بزرگراه بغداد-بصره انجامید که برای بعثی‌ها ضربه بسیار سنگینی محسوب می‌شد. در این عملیات چهار تیپ کوهستانی عراق به‌طور کامل و تیپ ۵۰‌زرهی لشکر ۱۲ بیش از ۵۰‌درصد خسارت را متحمل شد و در نهایت 1770 کشته و زخمی و اسیر متوجه ارتش عراق شد.

والفجر ۶

این عملیات قبل از شروع عملیات بزرگ خیبر به وقوع پیوست و صحنه نبرد این عملیات، در منطقه مرزی چزابه بود که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. همچنین این عملیات که در شامگاه دوم اسفند‌ماه ۱۳۶۲ به وقوع پیوسته بود، باعث پیشروی نیروهای سپاه شد و در انتها به جنگی تن به تن انجامید که منجر به تضعیف روحیه شدید بین سربازان عراقی شد. والفجر ۶ محور جاده سوبله چزابه را تحت کنترل نیروهای رزمنده ایرانی در‌آورد و سرانجام با آغاز عملیات خیبر که در هورالهویزه و هورالعظیم به‌وقوع پیوسته بود، به پایان رسید.

بدر

عملیات بدرهمزمان با سالگرد عملیات آبی - خاکی خیبر در روز‌۲۰ اسفند‌ماه ۱۳۶۳ کلید خورد و مهم‌ترین هدف آن تسلط بر جاده العماره - بصره و همچنین دستیابی به مرکز اصلی هورهای غرب رود دجله و شرق دجله بود. در این عملیات بیش از ۵۰۰‌کیلومترمربع از منطقه هور به‌دست رزمندگان اسلام درآمد و خسارات زیادی به رژیم عراق وارد شد. همچنین از شهدای نامدار این عملیات باید به شهید مهدی باکری و عباس کریمی اشاره کرد. شهید باکری پس از شهادت ابراهیم همت در عملیات خیبر به فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله منصوب شده بود و در تاریخ ۲۴‌اسفند ۱۳۶۳ در همین عملیات بر اثر برخورد ترکش خمپاره به ناحیه سر به شهادت رسید.

والفجر ۸

عملیات والفجر۸، پیچیده‌ترین و مهم‌ترین عملیات جنگی دوره اسلامی طی هشت سال دفاع‌مقدس است که متشکل از نیروهای زمینی و هوایی و دریایی و همچنین نیروی هوایی ارتش و جهاد سازندگی است. این عملیات در تاریخ ۲۰ بهمن‌ماه ۱۳۶۴ با رمز «یا‌زهرا(س)» توسط فرماندهی کل سپاه کلید خورد. رژیم بعثی عراق که هرگز پیش‌بینی این‌چنین تهاجمی را از سوی ایران نداشت، به مقابله با ایران، به پشتوانه لشکر گارد خود، پرداخت و در نهایت توسط رزمندگان سپاه و بسیج محاصره شد. میدان اصلی این عملیات که در منطقه فاو بود به‌مدت یک سال تحت تصرف نیروهای ایرانی درآمد و پس از آن ایران از این منطقه خارج شد.