برای آنکه از چند و چون ماجراهای هفتتپه بیشتر آگاه شویم با محمد، یکی از کارگران این مجموعه صحبت کردیم؛ کسی که درددلهای زیادی داشت و از مشکلات فراوان کارگران میگفت.
وعده دادهاند
شرکت هفتتپه تا سال94 دست بخش دولتی بود. سال94 من و 1200نفر دیگر بهعنوان کارگر روزمزد استخدام شدیم.ماه تمام میشد تازه قرارداد را برای امضا میآوردند. الان هم به همین شکل است. البته با قراردادهای فصلی و یکسری وعده و وعیدهایی که قرار است قراردادها را درست کنند. برج12 سال94 گفتند شرکت خصوصی شده. بچهها سختیها را تحمل کردند تا اینکه در تابستان 6ماه حقوق طلبکار بودیم و اعتصابها شروع شد. اعتصابها بازتاب رسانهای خوبی داشت و مقامات و مسئولان شهر آمدند و حرفهای ما را گوش دادند و تا حدودی هم کمک شد. یکسری از حقوقها پرداخت شد اما باز بهجای 6 ماه حقوق عقبافتاده 3ماه حقوق عقب افتاد. از آن طرف متأسفانه قائممقام دوباره برکنار شد، درصورتی که بین کارگران محبوبیت داشت.
امنیت شغلی نداریم
بعد از گذشت چند وقت باز هم اعتصابها تشدید و نارضایتیها افزوده شد. شورای شهر و نمایندهها آمدند و من هم جزو 15نفر نمایندهای بودم که به آنجا رفتیم. باز هم حقوقها پرداخت نشد و بچهها دیگر طاقت نیاوردند و راهپیمایی صورت گرفت و صحبت هایشان را کردند. عدهای هم به فرمانداری رفتند و با معاون فرماندار صحبت کردند. با این روندها اعتصاب را شکستند ولی باز شرایط همان است. باز تابستان دارد میآید. میدانیم که امسال هم مانند سال گذشته حقوق مان را 6ماه یکبار میدهند. الان کل استرس ما کارگرها همین است. قرار دادهایمان مشخص نیست. با حقوق یک میلیون و 300هزار تومان، بیمه هایمان عقب افتاده. امنیت شغلی نداریم. اگر سر کار بیاییم و به سرکارگر و کارفرما بگوییم «تو» اخراج میشویم.
کارگری که ضربه میخورد
آقایان در مجلس سخنرانی کردند و گفتند به اندازه کاههای نیشکر پول داریم و خرج میکنیم. شما که پول دارید پس چرا خرج نمیکنید؟ چرا من کارگر باید 4ماه یکبار حقوق بگیرم؟ قراردادها را درست کنند. عنوانهایمان را درست کنند. من کارگر مکانیک هستم اما عنوان من کارگر خدماتی است. من شغلم مکانیکی است. دستگاه راه میاندازم. دستگاه که راه میافتد تولید راه میافتد. من با کسی که جارو بهدست میگیرد هیچ فرقی نمیکنم؟ اگر این مسائل حل شود باقی مشکلات هم حل خواهد شد.
نمیخواهند وضع ما درست شود
در همینه زمینه :