بن‌بست وعده‌ها در آزادراه

رستم قاسمی، وزیر راه‌وشهرسازی، پیرو اطلاعاتی که از کارفرمای باند رفت قطعه2 آزادراه تهران-شمال به او رسیده، وعده افتتاح این پروژه تا 15ماه دیگر را داده است. گویی قاسمی خبر ندارد که پیش ‌از این، پیمانکار، وعده افتتاح تا پایان دولت دوازدهم را داده بود. به یاد داشته باشیم که در بیست‌واندی سال گذشته، ده‌ها وعده نامحقق در پرونده پروژه کهنسال آزادراه تهران شمال به‌ثبت رسیده است. طرح آزادراه تهران-شمال، در سال1353 ارائه شده و کلنگ اولیه احداث آن نیز در سال1357 زده شد اما با توجه به تحولات انقلاب و محدودیت‌های ناشی از 8سال جنگ تحمیلی، عملا اجرای این پروژه از سال1375 آغاز شد. قطعه4 این آزادراه، که ساده‌ترین بخش آن محسوب می‌شود، در سال1391 به بهره‌برداری رسید، در سال1392 نیز در شرایطی که دولت یازدهم کار خود را آغاز کرده بود، عباس آخوندی، وزیر وقت راه‌وشهرسازی در مراسم معارفه خود، وعده اتمام عملیات عمرانی آزادراه تهران- شمال را تا پایان دولت یازدهم داد. البته این وعده هم مانند وعده‌های مکرر قبلی محقق نشد تا اینکه در اسفند98 و با حضور رئیس‌جمهوری قطعه یک این آزادراه به بهره‌برداری رسید. بنیاد مستضعفان که به‌عنوان پیمانکار قطعه اول، برای احداث قطعه دوم نیز با دولت به توافق رسیده بود در همان دوران وعده داد؛ باند رفت قطعه2 این آزادراه را تا پیش از پایان دولت دوازدهم به بهره‌برداری می‌رساند. در تیرماه1399، سیدپرویز فتاح، رئیس بنیاد مستضعفان، میزان پیشرفت فیزیکی در مسیر رفت قطعه دوم آزادراه تهران-شمال را ۳۸درصد اعلام کرد و بار دیگر وعده داد؛ این قطعه تا پیش از پایان دولت روحانی به بهره‌برداری می‌رسد؛ اما درنهایت، این وعده هم محقق نشد و تنها افتخاری که از این پروژه به دولت دوازدهم رسید، افتتاح تونل 7کیلومتری البرز، به‌عنوان یک بخش فنی از قطعه2 آزادراه تهران-شمال بود. اینک، در شرایطی که رستم قاسمی، سکان وزارت راه‌وشهرسازی را به دست گرفته و بخش عمده تمرکز خود را به اجرای نهضت ملی مسکن گره زده است، بار دیگر پیمانکار قطعه2 آزادراه از وعده‌ای جدید رونمایی کرده است. با توجه به اینکه هیچ وعده‌ای در آزادراه تهران-شمال در زمان مقرر محقق نشده و به قول اسحاق جهانگیری، معاون اول دولت روحانی، این پروژه به نماد بی‌عرضگی تبدیل شده است، وزیر راه‌وشهرسازی نیز بهتر است در پذیرش وعده‌های داده شده، کمی محتاط باشد و خود را درگیر وعده و وعیدی نکند که در تحقق آن شاید چندان توفیق نداشته باشد.