زباله، کالای با کیفیت و حفاظت از محیطزیست
حسین عبیری گلپایگانی/ فعال محیطزیست
زبالههای تولید شده بخشی از مشکلات و معضلات زیستمحیطی جوامع بشری است؛ معضلی که سالانه صدها میلیارد دلار برای جمعآوری، حملونقل، بازیافت یا دفن آن در سراسر جهان هزینه میشود. همه این هزینهها البته بهطور مستقیم و غیرمستقیم از جیب تک تک ما شهروندان هزینه میشود.
شهروندان هرچه زباله بیشتری تولید کنند، سرانه هزینههای دفع زبالههایمان بیشتر میشود. از یک سو، شماری از شهروندان بیتوجه به پیامدهای ناگوار زیستمحیطی، زبالههای خود را در طبیعت رها میکنند و ازسوی دیگر، برخی که مسئولیت دفع زبالهها را برعهده دارند این زبالهها را در مکانهای خاص و بهصورت غیرعلمی و اصولی دفن میکنند.
در سالهای گذشته بخش قابل توجهی از بودجههای دولتی و شهرداریها صرف اجرای طرحهای عمرانی شده و در این میان، بودجه اندکی برای کاهش تولید زباله یا تفکیک زباله از مبدا و بازیافت زباله اختصاص یافته است. علاوه براین، ضعف فرهنگسازی و اطلاعرسانی به مشکلات و معضلات زبالههای تولید شده دامن زده است.
با توجه به اینکه طرحهای عمرانی ازجمله برجسازیهای فراوان، جاده کشی، تونلسازی، راهسازی و بلوارسازی و نظایر آن در سالهای گذشته در سطح وسیعی از کشور اجرا شده است انتظار میرود دولت و شهرداریها، رفع مشکلات زیستمحیطی زبالههای شهری را در شمار طرحها و برنامههای با اولویت خود قرار دهند.
از آنجا که ماههای آغازین سال 1397را پشت سر میگذاریم، از کارشناسان و نخبگان انتظار میرود با ارائه راهکارهای صحیح به مردم، دولت و شهرداری برای کاهش تولید زباله کمک کنند؛ راهکارهایی که با آن بتوان با همکاری معاونت خدمات شهری شهرداریها و با کمک سازمان مدیریت پسماند تفکیک زباله از در منازل و ادارات را اجرایی کرد. بسترسازی برای تهیه تجهیزات و ساخت کارخانههای بازیافت زباله بهمنظور تولید مواد بازیافتی با کیفیت و نیز تولید کمپوستهای مرغوب و ارگانیگ از مواردی است که باید در این راهکارها دیده شود.
نامگذاری امسال تحت عنوان حمایت از کالای ایرانی فرصت مناسبی است برای متخصصان و کارشناسان دلسوز داخلی که برای تولید کالاهای داخلی با استاندارد جهانی تلاش کنند. بالا بردن کیفیت قطعات و کالاهای تولیدی داخل کشور یکی از راهکارهایی است که علاوه بر کاهش چشمگیر زبالههای صنعتی باعث حفاظت از محیطزیست بحرانزده ایران میشود.