دیوار آهنین مسکو مقابل واشنگتن

تحولات 10 سال گذشته به خوبی نشان می‌دهد روسیه بار دیگر پس از فروپاشی نظام شوروی، بخش قابل توجهی از قدرت و نفوذ بین‌المللی خود را به دست آورده و به یکی از مهم‌ترین چالش‌های آمریکا در سطح جهان تبدیل شده است. این کشور، هم اکنون قادر است از اوکراین گرفته تا دریای مدیترانه و یا حتی قلب خاورمیانه، برای حمایت از منافع خود، مقابل آمریکا بایستد و در بسیاری از موارد، رقبای خود را ناچار به عقب نشینی کند. رسانه‌ها و افکار عمومی جهان این جهش دوباره را بیش از هر چیز مدیون شخص ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و قدرتمندترین مرد این کشور در عصر پسا شوروی می‌دانند. اما او در این میدان تنها نیست. معادلات داخلی روسیه نشان می‌دهد پوتین با تکیه بر دایره‌ای محدود اما پر نفوذ از نخبگان قدرتمند روس، توانسته جایگاه پیشین کشورش را در سطح جهان و مخصوصا مقابل آمریکا احیا کند؛ دایره‌ای متشکل از 7 شخصیت که اگرچه بیشتر در سایه بوده‌اند، اما نقشی غیر قابل انکار در تدوین استراتژی‌های موفق نظامی-امنیتی-اقتصادی روسیه طی سال‌های اخیر ایفا کرده‌اند.

نیکولای پاتروشیف؛ دبیر شورای امنیت ملی

او دست کم از سال 1998 تاکنون یکی از اصلی‌ترین همراهان پوتین بوده است. پاتروشیف در ابتدا رئیس دفتر پوتین بود، سپس به عنوان دستیار ویژه او در امور بازرسی‌ انتخاب شد و در ادامه نیز حضور در مناصبی از جمله رئیس اداره اقتصادی سازمان اطلاعات، ریاست سازمان اطلاعات و در نهایت دبیر شورای امنیت ملی روسیه را در کارنامه خود به ثبت رساند. او اکنون 13 سال است که با حکم پوتین، عالی‌ترین مقام امنیتی روسیه به حساب می‌آید. به گزارش شبکه سی‌ان‌ان، مسئولیت بسیاری از مذاکرات امنیتی-نظامی روسیه با آمریکایی‌ها طی سال‌های گذشته با شخص پاتروشیف بوده است.
ایگور سیچن؛ رئیس شرکت روس‎نفت

او ریاست یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های نفتی جهان را بر عهده دارد. نفت و انرژی، از جمله میدان های اصلی نبرد غرب با روسیه به حساب می‌آید و بر این اساس، سیچن یکی از مهم‌ترین تهدیدها برای اقتصادهای غربی است. او از سال 2014 تحت تحریم مشترک آمریکا و اروپا قرار گرفته است. سابقه دوستی او با پوتین به دهه 1990 میلادی در شهر سن پترزبورگ روسیه بر می‌گردد. پیشینه اجرایی سیچن بیش از آنکه اقتصادی باشد امنیتی است. جان کری، وزیر خارجه وقت آمریکا مدعی بود سیچن نقشی کلیدی در پیروزی متحدان روسیه در اوکراین داشته است.
آرکادی روتنبرگ؛ سرمایه‌دار نزدیک به دولت

او از دوران کودکی با پوتین رفاقت داشته و یکی از معتمدترین شخصیت‌ها نزد رئیس جمهور روسیه به شمار می‌رود، تا جایی که پوتین یک بار از خاطرات خود با او در تمرین‌های جودو برای رسانه‌ها سخن گفته است. روتنبرگ تاکنون اجرای بسیاری از ابر پروژه‌های عمرانی و انرژی دولت روسیه را بدون شرکت در هیچ مناقصه‌ای در اختیار گرفته است؛ از خط لوله گاز اروپا گرفته تا توسعه زیر ساخت‌های شهری مسکو. به گزارش سی‌ان‌ان، این میلیاردر روس نقشی اساسی در توسعه شبکه متحدان جدید مسکو در اروپای شرقی و آسیا طی سال‌های اخیر داشته است.
گنادی تیموشنکو؛ بزرگ‌ترین تاجر روسیه

او بر اساس گزارش فوربس در سال 2014، ششمین فرد ثروتمند روسیه و یکی از 50 سرمایه دار اصلی جهان به حساب می‌آید. تیموشنکو مالک بزرگ‌ترین هولدینگ اقتصادی روسیه است که در حوزه‌های انرژی، حمل و نقل، زیر ساخت‌های عمرانی و ارتباطات فعالیت دارد. او و تمام شرکت‌های زیر مجموعه‌اش به تدریج از سال 2014 تاکنون تحت تحریم‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا قرار گرفته‌اند. به گزارش رویترز، تیموشنکو مرد شماره یک روسیه در طراحی استراتژی این کشور برای مقابله با تحریم‌های آمریکا و یا دور زدن آنهاست.
ویاچسلاو والودین؛ رئیس مجلس دوما

او از سال 2011 و همزمان با تشدید فشارهای غرب علیه روسیه در چندین محور، وزارت کشور را در اختیار گرفت و موفق شد ظرف مدت 5 سال، ضمن برقراری ثبات داخلی (پس از اعتراضات به نحوه برگزاری انتخابات) بخش مهمی از مخالفان پوتین در صحنه سیاسی روسیه را مهار کند. هم اکنون 5 سال از ریاست والودین بر مهم‌ترین مرکز قانونگذاری روسیه می‌گذرد. گفته می‌شود تصمیم الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه طی مشورت او با پوتین اتخاذ شده است. والودین از سال 2014 توسط وزارت خزانه‌داری آمریکا تحریم شده است.
دیمیتری مدودف؛ رئیس جمهور و نخست وزیر سابق

او در میان حلقه محدود یاران پوتین، شناخته‌‌شده‌ترین چهره برای افکار عمومی جهان به حساب می‌آید؛ چرا که طی سال‌های 2008 تا 2012 رئیس جمهور روسیه و پس از آن نیز در دوران ریاست پوتین، تا سال 2020 نخست وزیر این کشور بود. او هم اکنون رئیس حزب حاکم و جانشین دبیر شورای امنیت روسیه است. بسیاری مدودف را محتمل‌ترین گزینه برای جانشینی پوتین در صورت وقوع حوادث غیر منتظره به شمار می‌آورند. او از دهه1990 میلادی تا کنون از جمله یاران نزدیک پوتین بوده است.
سرگئی شویگو؛ وزیر دفاع

او را اصلی‌ترین چهره در نوسازی و اصلاح ساختار ارتش روسیه، پس از فروپاشی اتحاد شوروی می‌دانند. شویگو برای توسعه و تقویت ارتش روسیه، مخصوصا در زمینه مبارزه با فساد در نهادهای نظامی، کارنامه بسیار روشنی دارد. او همچنین در تمامی نبردهای نظامی روسیه پس از شوروی، از جمله جنگ اوستیای جنوبی (علیه گرجستان)، فرماندهی نیروهای نظامی کشورش را بر عهده داشته است. به گزارش شبکه الجزیره، شویگو یکی از مهم‌ترین شخصیت‌هایی است که منافع آمریکا و اروپا را در سطح جهانی تهدید می‌کند. او پس از مدودف، دومین گزینه محتمل برای جانشینی پوتین است.