مسئولان فقط برای عکس‌گرفتن می‌آیند
امین میرزازاده، فرنگی‌کار سنگین‌وزن ایران می‌گوید با وجود مصدومیت از هر دو پا توانسته قهرمان امیدهای جهان شود
محسن محمودصفری| امین میرزازاده، فرنگی‌کار دسته فوق‌سنگین ایران که از شهرستان گتوند استان خوزستان به دوبنده تیم‌ملی رسیده، در مسابقات امیدهای جهان از سکوی اول بالا رفت تا حالا با 2 کشتی‌گیر آماده در این وزن امیدوار به مدال المپیک باشیم. میرزازاده در المپیک توکیو هم نماینده ایران بود و به‌عنوان پنجمی رسید. او در آستانه اعزام به مسابقات جهانی نروژ به‌دلیل مثبت‌شدن تست کرونا، جایش را به یوسفی داد و یک‌ماه بعد به جای همین کشتی‌گیر راهی بلگراد شد. قهرمان جوانان جهان در مسابقات امیدهای جهان با وجود مصدومیت یکی پس از دیگری حریفانش را از پیش‌رو برداشت و تک‌طلای ایران در رشته فرنگی را کسب کرد. میرزازاده در گفت‌وگو با همشهری ضمن گلایه از مسئولان، درباره برنامه‌های آینده‌اش صحبت کرده است.
مسابقات جهانی نروژ را با بدشانسی از دست دادی و از بین 10ملی‌پوش فقط تست تو مثبت شد. چه اتفاقی افتاد؟
با وجود اینکه 2دوز واکسن زدم و قبلا هم کرونا گرفته بودم، دوباره تستم مثبت شد و جهانی را از دست دادم. بدشانسی آوردم چون موقعیت خوبی بود که بتوانم در جهانی بزرگسالان مدال بگیرم.
با وجود مصدومیت به مدال طلای امیدها رسیدی. از تهران مصدومیت داشتی؟
بله. داشتیم آخرین تمرین‌ها را در خانه کشتی انجام می‌دادیم و 97کیلو‌ها داشتند در کنار ما تمرین می‌کردند که روی پای من افتادند. همان جا مچ پای راستم آسیب دید. برای همین تمام فشار را روی پای چپم گذاشتم تا راهی مسابقات شدیم. در صربستان در کشتی با حریف روس هم مچ پای چپم آسیب دید و دیگر نمی‌توانستم راه بروم. شرایط طوری بود که مربیان زیر بغلم را می‌گرفتند تا بتوانم راه بروم. شرایط سختی بود ولی پایان خوبی داشت.
شنیدیم بدون گرم‌کردن روی تشک حاضر می‌شدی؟
اصلا امکان راه‌رفتن نداشتم، چه برسد به اینکه بدوم و گرم کنم. با ماساژ و کرم‌زدن آماده کشتی می‌شدم. مربیان خیلی برایم زحمت کشیدند. طی 2روز مسابقه برای راه‌رفتن کمکم می‌کردند چون اصلا شرایط خوبی نداشتم و آنقدر پایم ورم داشت که نمی‌توانستم جوراب بپوشم. آقای طالب‌وند شب تا صبح روی پایم یخ می‌گذاشت تا ورم بخوابد و بتوانم کفش بپوشم.
حالا مصدومیت پایت برطرف شده است؟
هنوز درگیر هستم ولی اینکه بگویم دکترها دقیقا چه نظری دارند و چه اتفاقی در آینده خواهد افتاد، هنوز مشخص نیست.
انگار جایی گفته بودی سطح تو بالاتر از امیدها‌ست؟
منظورم اصلا این نبود که سطح رقابت‌های امیدها پایین است. اتفاقا کشتی‌گیران خیلی خوبی به صربستان آمده بودند ولی مسیری که طی کردم و حضور در اردوی تیم ملی بزرگسالان و المپیک باعث شده دنبال هدف دیگری باشم و برای آن تلاش کنم. وگرنه کشتی‌گیران خیلی خوبی در مسابقات امیدها حاضر بودند.
در المپیک با لوپز کوبایی دارنده 4مدال طلای المپیک و رضا کایالپ ترک کشتی گرفتی که هر دو سال‌هاست روی سکوهای جهانی و المپیک هستند. درباره قرعه‌ات در آن مسابقات نظری نداری؟
قرعه است دیگر، حالا برای من هم اینطور شد. تلاش می‌کنم که در آینده جبران کنم. لوپز و کایالپ 2کشتی‌گیر درجه اول دنیا هستند که سال‌هاست در سنگین‌وزن حضور دارند و همیشه صاحب مدال می‌شوند. ولی من برایشان برنامه دارم و قطعا تمام سعی‌ام را می‌کنم که مبارزه بهتری نسبت به قبل در مقابل آنها داشته باشم. اینطور نیست که شکست‌ناپذیر باشند. در مسابقات بعدی اگر افتخار ملی‌پوش‌شدن داشتم، قطعا باتجربه‌تر با آنها مبارزه خواهم کرد.
خیلی از قهرمانان از نگاه مسئولان به مدال‌آوران گلایه دارند. شرایط برای تو چطور بود؟
نه زمانی که از المپیک آمدم، نه زمانی که با طلای امیدها برگشتم، هیچ پاداش یا کمکی دریافت نکردم. مسئولان می‌آیند، آنها را می‌بینیم، یک عکسی با هم می‌گیریم و می‌روند!
تو در امیدها طلا گرفتی و یوسفی در بزرگسالان جهان به طلا رسید. حالا با وجود 2کشتی‌گیر عنوان‌دار در این وزن، به‌نظر می‌رسد کار راحتی برای رسیدن به دوبنده تیم ملی نداری.
من کار خودم را می‌کنم. تمام تلاشم را می‌کنم تا به هدفم برسم و هر‌جا کادر فنی صلاح بداند، کشتی می‌گیرم. امیدوارم از دل این رقابت، پرچم ایران در مسابقات جهانی و المپیک به اهتزاز درآید.
