درخت زندگی

فاطمه عباسی

 صدای بریدن درخت‌های هزارساله از دل جنگل‌های زاگرس و هیرکانی حالا دیگر تبدیل به نوایی غم‌انگیز و هرروزه شده و هر ساعت تعداد زیادی از این درختان قطع و تبدیل به زغال یا الوار می‌شوند و جنگل‌ها هم روزبه‌روز خالی‌تر شده است. اما در کنار همه این رخدادهای ناخوشایند، هنوز هم اتفاقات امیدوارکنند‌ه‌ای می‌افتد؛ نمونه‌اش اتفاقی است که برای آن تک‌درخت حالا بسیار دیده شده ساحل جزیره هرمز رخ داده است. این درخت که بر اثر توفان هفته گذشته از ریشه جدا شده و روی زمین افتاده بود توسط جمعی از طبیعت‌دوستان و همکاری پرسنل شهرداری با یک دستگاه لودر دوباره احیا و کاشته شد. ویدئوی این تلاش جمعی برای بازایستادن درختی که زانو زده بود چنان در فضای مجازی دیده شد که به قول یک فعال محیط‌زیست حتی اگر این درخت ازریشه‌درآمده باز سرحال و استوار نشود هم این میزان تلاش و خواست و مهربانی برای تمدید زندگانی درخت حتما اثر خوبش را در هرمز خواهد گذاشت.
در کنار خبرهای معمولا بد از جنگل‌های شمال و جنوب غرب ایران اما می‌توان از این دست اتفاقات دلگرم‌کننده، باز هم سراغ گرفت. مثلا اینکه برخی از زاگرس‌نشینان و فعالان محیط‌زیست هم برای اندکی تغییر و اصلاح، گاهی در اطراف روستاها و در جنگل‌ها درخت می‌کارند تا شاید کمی از نامهربانی به جنگل‌ها جبران شود. هر هکتار جنگل بلوط سالانه قادر به ذخیره‌سازی‌ ۵۰۰ تا ۲هزار مترمکعب آب در خاک است و سرعت نفوذ بارش در خاک‌های جنگل‌های بلوط ۴۰برابر بیشتر از اراضی بدون جنگل است. هر هکتار درخت بلوط هم قادر است حدود ۶۸تن از آلاینده‌ها و ریزگردها را رسوب دهد. از آنجا که هر درخت، اکسیژن مورد نیاز ۲انسان را تامین می‌کند، بنابراین با قطع هر درخت منبع تولید اکسیژن برای ۲انسان از بین می‌رود و البته کاشت هر اصله درخت گویی جان دوباره است به انسان و اقلیم. با این حال قاچاقچیان چوب هر روز تعداد بیشتری از این درختان را به اره‌برقی می‌سپارند، تا جایی که قرار شده برای مقابله با آنها در کنار مأموران محیط‌بانی، پلیس اسب‌سوار نیز در جنگل از درختان مراقبت کند. فرهنگسازی‌ برای حفاظت از محیط‌زیست هم می‌تواند به حفظ درختان و افزوده‌شدن به گروه‌های فعال در حوزه محیط‌زیست کمک کند، تا شاید دستانی که تبر می‌زنند، بعد از این درخت بکارند.