حیف سامان نیست؟

پیروزی شیرین تیم ملی کشورمان برابر امارات در شرایطی به‌دست آمد که خبری از سامان قدوس، هافبک ایرانی برنتفورد نبود. او نه در ترکیب اصلی به میدان رفت و نه حتی سهمی از تعویض‌ها داشت. دراگان اسکوچیچ تصمیم گرفت برای این بازی از همان ترکیب برنده دیدار با عراق استفاده کند. به این ترتیب خط حمله در اختیار سردار آزمون و مهدی طارمی قرار گرفت و خط عقب‌تر هم به وحید امیری و علیرضا جهانبخش رسید. بعد از به بن‌بست خوردن تیم ملی در نیمه اول، امیری به خط دفاع ملحق شد، جهانبخش جای او را گرفت و علی قلی‌زاده به میدان آمد. این در شرایطی است که شاید می‌شد لااقل در این دقایق از سامان قدوس به جای جهانبخش استفاده کرد یا این بازیکن را به جای یکی از 2هافبک دفاعی تیم به میدان فرستاد. البته شاید اگر تیم ملی در اواسط این نیمه به گل نمی‌رسید، قدوس هم به زمین می‌آمد. هر چه هست اما به‌نظر می‌رسد می‌شود از خلاقیت و توانایی این بازیکن بیشتر استفاده کرد.
قدوس به‌تازگی در مصاحبه‌ای ابراز خشنودی کرده بود که دراگان اسکوچیچ نسبت به دوران کارلوس کی‌روش اعتقاد بیشتری به او دارد. مسلما هیچ بازیکنی به‌خاطر مصاحبه‌هایش نباید بازی کند و در این مورد هم فقط کادرفنی تصمیم‌گیرنده است، اما قدوس هم بازیکنی است که معمولا هر بار به زمین آمده نمایش‌های مؤثری داشته است. دست‌کم در این بازی نسبت به آنچه از مهره‌ای همچون علیرضا جهانبخش دیدیم، شاید حضور قدوس می‌توانست مفیدتر باشد. نکته اینجاست که سامان از لیگ برتر انگلستان با هزار مکافات به اردوی تیم ملی اضافه شده است. حتی حرف و حدیث‌های زیادی وجود داشت در مورد اینکه شاید مدیران لیگ جزیره اجازه حضور برخی بازیکنان در مسابقات ملی را ندهند. الان هم ممکن است او در بازگشت به انگلستان قرنطینه شود. با این همه دردسر، به قدوس در مسابقه اول بازی نرسید و ممکن است در دیدار دوم برابر کره‌جنوبی هم همین اتفاق تکرار شود! نهایتا امیدواریم هر بازیکنی هر چند دقیقه که به میدان می‌رود، باعث موفقیت و تداوم پیروزی‌های تیم ملی شود.