وی، ‌ای، آره!

بهروز رسایلی‌

در شبی که عجیب‌ترین اتفاقات ممکن درون زمین رخ داد و امید و ناامیدی بارها در وجودمان بالا و پایین شد، تیم ملی کشورمان سومین مسابقه‌اش در مرحله انتخابی جام‌جهانی را هم در خانه امارات برد و یک گام دیگر به مرحله نهایی نزدیک شد. این بازی مملو از اتفاقات مهم و جالب بود که برخی از آنها مثل داستان بازبینی اخراج شجاع خلیل‌زاده، از حوادث نادر فوتبال است. در هر صورت خوشحالیم که نتیجه نهایی به سود تیم کشورمان رقم خورد. چند نکته را در مورد این مسابقه بخوانید.

 1- نقطه عطف بازی ایران و امارات، بدون تردید وتو شدن اخراج شجاع خلیل‌زاده از زمین بازی بود. او اوایل نیمه دوم در پی متوقف کردن بازیکن حریف در موقعیت تک به تک کارت قرمز گرفت. بازبینی ویدئویی در گام اول تصمیم داور وسط را تأیید کرد، اما در شرایطی که حتی خود شجاع هم داستان را پذیرفته بود، بازبینی دوم روی احتمال آفساید مهاجم امارات انجام شد و به شکلی معجزه‌آسا همه‌‌چیز را وتو کرد. به این ترتیب مفت و مسلم توپ در اختیار ایران قرار گرفت و همه‌‌چیز به حالت قبل برگشت. این حجم از دقت و موشکافی از سوی VAR بسیار جالب بود؛ مخصوصا که در این فقره به سود تیم کشورمان هم تمام شد. شاید اگر در جام‌جهانی2014 هم از سیستم کمک‌داور ویدئویی استفاده می‌شد، حتی تیم ملی ایران می‌توانست آرژانتین را ببرد. به هر حال از این اما و اگرها زیاد است، اما حالا باید خوشحال باشیم؛ هم به‌خاطر گره نخوردن بازی با امارات و هم به‌خاطر اینکه شجاع خلیل‌زاده بازی با کره‌جنوبی را از دست نداده است. پر کردن جای خالی این بازیکن برای کادرفنی کار راحتی نبود.

2-  حقیقت آن است که با وجود کسب پیروزی، نمایش تیم ملی ایران به‌ویژه در نیمه نخست چندان زیبا و چشمگیر نبود. یکی از مهم‌ترین دلایل این اتفاق، تشکیل اردوی تیم ملی بعد از یک‌ماه و حضور بازیکنان در زمین تنها بعد از چند جلسه تمرین بود. شرایط ویژه این دوره از مسابقات انتخابی جام‌جهانی طوری است که نه ما و نه خیلی از دیگر تیم‌های آسیایی فرصتی برای برگزاری مسابقات دوستانه ندارند و این مسئله کار را دشوار می‌کند. ما مهرماه هم بازی اول را برابر سوریه خیلی خوب انجام ندادیم، اما در دیدار دوم برابر عراق هماهنگ‌تر شدیم و نمایش بسیار بهتری داشتیم؛ بنابراین می‌توانیم امیدوار باشیم این اتفاق تکرار شود و برابر کره‌جنوبی بهتر عمل کنیم.

3- یکی از بزرگ‌ترین مشکلات تیم ملی در برابر امارات، غرور کاذب بود. خدا خیرشان بدهد این کارشناسان و پیشکسوتانی را که کارشان فقط مصاحبه کردن و آسان جلوه دادن پیروزی بر رقباست. در این چند روز آنقدر گفتند ما امارات را راحت می‌بریم که این مسئله روی بازیکنان هم تأثیر گذاشت و آنها حساسیت و سختگیری همیشگی را در نوع فوتبال‌شان نداشتند. وقتی هم دراگان اسکوچیچ و هم مهدی طارمی بعد از پایان بازی می‌گویند از نمایش امارات غافلگیر شده‌اند، این یعنی تعریف و تمجیدهای آبکی و تحقیر الکی تیم مقابل، کار خودش را کرده است. این بار که به خیر گذشت، اما کاش دیگر هندوانه زیر بغل ملی‌پوشان نگذاریم. در این مرحله هیچ مسابقه‌ای آسان نیست. مگر چند تیم با نتایج قاطع موفق به شکست رقبا می‌شوند؟

 4- برخلاف اغلب مسابقات تیم ملی، وحید امیری برابر امارات نمایش پرفروغی نداشت. بی‌گمان بخشی از این مسئله به تعطیلی لیگ برتر مربوط می‌شود. تصمیم غلط و عجیب تعویق شروع لیگ21، نه‌تنها به پرسپولیس به‌عنوان تنها نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا لطمه زده، بلکه حتی زهرش را به تیم ملی هم ریخته است؛ جایی که بازیکنانی مثل امیری و امید نورافکن کاملا خارج از فرم بازی نشان دادند. آخرش ما که متوجه نشدیم شروع لیگ چرا از اوایل مهر به اواخر این ‌ماه موکول شد. اگر کسی فهمید به ما هم خبر بدهد!