چشم به راه

«پروین خلیلی» همسر «امام موسی صدر» پس از 43سال چشم‌انتظاری در یافتن خبری موثق از سرنوشت همسرش  درگذشت. امام موسی صدر مؤسس مجلس اعلای شیعیان لبنان و از رهبران مذهبی و سیاسی اثرگذار معاصر، متولد 14خرداد 1307قم بود که 10شهریور سال1357 در لیبی ربوده شد و هنوز هم اطلاع موثقی از سرنوشت او در دست نیست. به گزارش همشهری، در سال‌های اخیر در مورد این مجتهد و نقش تحول‌آفرین او بسیار گفته شده، اما از همسر او اطلاعات زیادی در دست نبود؛ «پروین خلیلی» فرزند شیخ عزیزالله، متولد1317 کازرون بود. سیدموسی صدر سال1335 شمسی، هنگامی که در نجف اشرف طلبه سطوح عالی حوزه بود، از طریق استاد منوچهر خاقانی با «شیخ عزیزالله خلیلی» و خانواده او که ساکن این شهر بودند، آشنا شد. پس از آشنایی، با پروین خلیلی دختر 18ساله شیخ عزیزالله ازدواج کرد. حاصل این پیوند و زندگی مشترک 22ساله 4فرزند بود؛ 2پسر به نام‌های سیدصدرالدین و سیدحمیدالدین و 2دختر به نام‌های حورا و ملیحه. پروین خلیلی در زندگی امام موسی صدر نقش جدی داشت و در حقیقت صبوری و همراهی‌های او بود که زمینه‌ساز فعالیت‌های مؤثر امام موسی صدر شد. زندگی مشترک امام موسی صدر و پروین خلیلی به 5سال نرسیده بود که امام موسی صدر با توصیه مراجع تقلید و درخواست علمای لبنان به این کشور مهاجرت کرد؛ مهاجرتی که همان زمان هم می‌شد پیش‌بینی کرد مخاطرات بسیاری به‌دنبال خواهد داشت و مرحومه خلیلی با درک وظیفه دینی و اجتماعی امام موسی صدر، با وی همراه شد. «حورا صدر» در گفت‌وگویی نقش مادرش در خانواده را اینگونه توصیف می‌کند: «هیچ تنش و دعوایی در خانواده یادم نیست. هیچ موقع ما جدایی بین پدر و مادرم احساس نمی‌کردیم و انگار هردوی آنها واقعا یک‌نفر بودند.  هر کاری که داشتیم اگر به یکی از آنها می‌گفتیم کافی بود. مادر همواره در کنار ما در خانه بودند و مدیریت خانه را به‌عهده داشتند و این هم بیشتر به این خاطر بود که ایشان شرایط دشوار پدر را درک می‌کردند.» پروین خلیلی غیر از مشکلات عادی زندگی خانوادگی یک رهبر دینی و سیاسی، تهدیدات امنیتی را هم در لبنان تحمل می‌کرد که اهمیت صبوری‌های این بانو را بیش از پیش آشکار می‌کند. اما شاید سخت‌ترین دوران زندگی پروین خلیلی ربایش امام موسی صدر و تداوم 43ساله شرایط نامشخص وضعیت امام موسی بود. در این دوران او با وجود اخبار ضدونقیض با امید فراوان همواره منتظر و چشم‌انتظار بازگشت همسر خود امام موسی صدر بود. انتظاری که نه با آمدن خبری دقیق از امام موسی صدر که با درگذشتش به پایان رسید.