قاتل نامرئی پرنده‌های نیویورک
سامان رضایی
پرنده‌ها در طول تکامل خود برای عبور از موانع گوناگون توانایی‌های زیستی پیدا کرده‌اند؛ برای نمونه از لابه‌لای هزاران شاخه و درخت بی‌هیچ برخوردی عبور می‌کنند. همین پرنده‌ها اما به محض اینکه با قاتلی نامرئی به نام شیشه روبه‌رو می‌شوند، بی‌هیچ دفاعی با سرعت بالا به آن برخورد می‌کنند و تلف می‌شوند. سپتامبر، یعنی ماه جاری میلادی، ماهی است که پرنده‌های مهاجر از نیویورک آمریکا عبور می‌کنند؛ مسیر مرگباری که مملو از شیشه‌های نامرئی است؛ به همین دلیل خانم ملیسا بریر و داوطلب‌های دیگر مشغول جمع‌آوری لاشه این پرنده‌ها شدند و فقط شمار پرنده‌هایی که آنها جمع‌آوری کردند به 226قطعه رسید. در همین رابطه به گزارش نیویورک‌تایمز مطابق تحقیقی که NYCAudubon انجام داده است، سالانه فقط در نیویورک تا 230هزار قطعه پرنده بر اثر برخورد با شیشه پنجره آپارتمان‌ها و آسمانخراش‌ها تلف می‌شوند. برای درک این موضوع فقط کافی است تصور کنیم که بانک‌ها، ادارات و مغازه‌ها هیچ برچسبی روی شیشه‌های درهای ورودی‌شان نصب نکنند. به‌طور حتم با وجود آگاهی انسان‌ها از وجود شیشه، بسیاری در تشخیص این درها با مشکل مواجه می‌شوند و با سر به شیشه می‌خورند.
این در حالی است که پرنده‌های مهاجر به‌طور غریزی جذب شهرهای روشن می‌شوند. فعالان محیط‌زیست و مدافعان حقوق حیوانات تلاش می‌کنند قوانینی را به تصویب برسانند که براساس آنها مهندسان ملزم می‌شوند که خانه‌ها را با شیشه‌هایی بسازند که برای پرنده‌ها مرئی باشد. براساس تحقیقات انجام‌شده، این شیشه‌های مرئی باعث می‌شود در هر فصل از مهاجرت پرندگان در تمام دنیا زندگی حدود یک‌میلیون پرنده نجات پیدا کند. پرنده‌ها سالانه در 2فصل به پیک مهاجرتی خود می‌رسند و از جایی به جای دیگر مهاجرت می‌کنند. ملیسا بریر در پستی توییتری با چند فیلمی که تهیه کرده نشان می‌دهد فقط خاموش‌کردن چراغ‌ها در زمان مهاجرت پرندگان جان جمعیتی از آنها را نجات می‌دهد. او می‌گوید: منتظر واکنش دولت‌ها نباشیم. هر یک از ما در طول فصل مهاجرت پرندگان می‌توانیم با خاموش‌کردن چراغ‌ها در ساعات تاریکی یا کشیدن پرده‌های ضخیم، جلوی آلودگی نوری محیط خود را بگیریم. با این کار پرندگان جذب این نورهای گول‌زننده و مهلک نمی‌شوند.
