قمار انتخاباتی ترودو

حزب لیبرال کانادا، موفق شد بیشترین آرا را در انتخابات سراسری کسب و تداوم نخست‌وزیری جاستین ترودو را تضمین کند اما نتوانست اکثریت لازم را برای تشکیل مستقلانه دولت به‌دست بیاورد و حالا دوباره باید دولت اقلیت تشکیل دهد.
به‌گزارش گاردین، حزب حاکم کانادا که به‌خاطر تشکیل دولت اقلیت قدرت کافی برای اعمال سیاست‌های خود نداشت، با درخواست برای برگزاری زودهنگام انتخابات دست به قمار زد اما این کار، نتیجه دلخواه این حزب را به همراه نداشت.
ترودو بعد از اعلام نتیجه اولیه و مشخص شدن پیروزی حزبش، گفت که این نتیجه پیامی از سوی مردم است و باید کشور از بحران همه‌گیری کرونا سالم بیرون برود. ترودو دیروز صبح در مونترال اعتراف کرد که تصمیم برای برگزاری زودهنگام انتخابات چندان با اقبال روبه‌رو نشده است. شبکه تلویزیونی سی‌بی‌اس کانادا اعلام کرد که حزب لیبرال بیشترین کرسی‌ها را در پارلمان به‌دست آورده اما همچنان موفق نشده که به حد نصاب 170کرسی برای به‌دست گرفتن اکثریت پارلمان برسد. بر این اساس، آنها 157کرسی را به‌دست آورده‌اند که دقیقا برابر با تعداد کرسی‌های این حزب در انتخابات سال2019 است.
محافظه‌کاران که رقیب اصلی لیبرال‌ها هستند هم براساس گزارش سی‌بی‌اس 121کرسی به‌دست آورده‌اند که تکرار نتیجه این حزب در سال2019 است. حزب چپگرای نئودمکرات‌ها با کسب 5کرسی بیشتر نسبت به انتخابات قبلی، 29کرسی کسب کرده‌ و حزب بلوک کبکی با سه کرسی کمتر، در این انتخابات برنده 28کرسی شده است. سبزها هم همچنان 2کرسی دارند.
دانیل بلاند، استاد دانشگاه مک‌گیل کانادا درباره نتیجه انتخابات به الجزیره گفته است: «نتایج دقیقا مثل همان چیزی است که در اکتبر سال2019 داشتیم. لیبرال‌ها با دولت اقلیت در قدرت باقی می‌مانند و پارلمان هم تشابه زیادی با دور قبل خواهد داشت. جاستین ترودو قمارش برای اکثریت را باخته اما بعد از یک شروع سخت، موفق شد اوضاع را تغییر دهد و همچنان در قدرت باقی بماند. بیشتر کانادایی‌ها این انتخابات را نمی‌خواستند و حالا ما با واقعیتی روبه‌رو هستیم که چندان تغییر نکرده است.»
مباحث اصلی در این انتخابات نگرانی از کرونا، واکسن اجباری، سرمایه‌گذاری در بخش خدمات و درمان، بهبود وضعیت اقتصادی و مسکن بودند. ترودو در آستانه انتخابات، با انتقادهای بسیار جدی مواجه بود اما سرانجام موفق شد دوباره قدرت را حفظ کند. برخی از جدی‌ترین منتقدان او، گروه‌های ضدواکسن بودند.
ستاد انتخابات کانادا اعلام کرده که به‌خاطر دریافت پستی تعداد زیادی از آرا، احتمالا چند روز طول خواهد کشید تا نتیجه قطعی انتخابات اعلام شود اما تعداد آرای پستی نمی‌تواند در نتیجه کنونی تغییری ایجاد کند.
ترودو در ‌ماه قبل با این هدف برگزاری انتخابات زودهنگام را اعلام کرد که دولتش بتواند با قدرت بیشتری از همه‌گیری کرونا عبور کند. با این حال علاوه بر احزاب مخالف، کارشناسان هم به این مسئله اشاره می‌کردند که هدف اصلی او به‌دست آوردن اکثریت در پارلمان بوده است. احزاب مخالف تصمیم ترودو، برگزاری انتخابات زودهنگام به فاصله کوتاهی پس از اعلام این تصمیم را تقبیح و او را متهم کردند که در موج چهارم کرونا، به فکر منافع حزبی است. ارین اوتول رهبر حزب مخالف محافظه‌کار انتخابات را تلاش برای دزدیدن قدرت توسط لیبرال‌ها خوانده است. او در سخنرانی بعد از انتخابات، ضمن قبول شکست گفته است: «5هفته پیش، آقای ترودو خواستار اکثریت بود. امشب، کانادایی‌ها آن اکثریتی که او می‌خواست را به او ندادند. در واقع، کانادایی‌ها دوباره و بعد از هزینه 600میلیون دلاری (دلار کانادا)، او را به جایی که قبلا قرار داشت فرستادند و اقلیت را به او دادند.»
حزب اوتول در آرای مردمی اکثریت را داشت اما به هر حال در نهایت شکست خورد. کارزار او نتوانست تعداد کافی رای‌دهندگان را متقاعد کند که پای صندوق‌های رأی بروند و لیبرال‌ها را بعد از 6سال حضور در صدر قدرت پایین بکشند. آخرین باری که محافظه‌کاران در انتخابات سراسری در کانادا پیروز شده، سال2011 بوده است. اوتول گفته است: «حمایت از ما بیشتر شده، در سراسر کشور بیشتر شده، اما مشخصا باید همچنان بیشتر کار کنیم تا اعتماد کانادایی‌ها را به‌دست بیاوریم.»
به‌گزارش بی‌بی‌سی، این انتخابات گران‌ترین انتخابات تاریخ کانادا بوده است و دست‌کم 470میلیون دلار آمریکا هزینه در بر داشته است. در کانادا که از نظر مساحت دومین کشور بزرگ دنیاست و ۳۸میلیون جمعیت دارد، ۳۳۸حوزه انتخاباتی وجود دارد. در این میان اما مهم‌ترین نقش را مناطقی ایفا می‌کنند که در حاشیه شهرهای بزرگ مثل تورنتو، مونترال و ونکوور قرار دارند.
با وجود به‌دست نیاوردن اکثریت، نخست‌وزیر احتمالا در پارلمان به‌خاطر دنبال کردن سیاست چتر حمایتی حزب لیبرال، از حمایت زیادی برخوردار خواهد بود. این طرح شامل پرداخت روزانه 10دلار کانادایی به خانواده‌ها به ازای هر فرزند در سراسر کشور است. با این حال، براساس نظرسنجی‌های انجام‌شده و نیز نظر کارشناسان، ترودو با وجود برخی موفقیت‌های سیاسی، در میان بخشی از مردم کانادا اعتبارش را تا اندازه‌ای از دست داده است. این به‌دلیل وعده‌های بزرگی است که او داده ولی به آنها عمل نکرده است.

وضعیت مخالفان ترودو
آنامی پل، رهبر حزب سبزها هم که در ماه‌های اخیر تحت فشار زیادی قرار داشت تا از رهبری حزب کنار بگیرد، در انتخابات تورنتو مغلوب رقیب خود شد.
مکسیم برنیر، رهبر حزب مردم کانادا هم که علیه اقدامات بهداشتی مثل واکسن و ماسک زدن موضع گرفته و منتقدانش او را نژادپرست و بیگانه‌هراس می‌خوانند، همچون دیگر نامزدهای این حزب موفق به راهیابی به پارلمان نشد. او با توجه به حمایتی که در میان گروه‌های ضدواکسن داشت در نظرسنجی‌ها اوج گرفته بود اما درنهایت آرای کافی برای ورود به پارلمان کشورش را به‌دست نیاورد.     
با اینکه دولت‌های اقلیت در کانادا مرسوم هستند، دولت‌های ائتلافی در کانادا چندان رایج نیستند و ترودو باید برای تصویت قوانین دولتش، با احزاب مخالف مصالحه کند.
در چنین شرایطی، حزب نئودمکرات‌ها به رهبری جاگمیت سینگ که رویکردی کاملا چپ دارد می‌تواند به کمک ترودو بیاید. آنها آنقدر کرسی به‌دست نیاورده‌اند که نقشی کلیدی در ائتلاف اکثریت داشته باشند اما همچنان می‌توانند در مسئله رأی اعتماد با حزب لیبرال همراهی کنند. سینگ در سخنرانی بعد از انتخابات در جمع هوادارانش گفته است که از ترودو در ازای همراهی، وعده همکاری گرفته است. آنها درخواست‌های خاصی ازجمله توجه بیشتر به تغییرات اقلیمی دارند.