تعطیلات طولانی و کسالتبار تابستانی در فوتبال ایران، باشگاهها را ناچار کرده برای کسب آمادگی بهطور گسترده رو به بازیهای تدارکاتی بیاورند. در این بین گاهی مسابقات دوستانه به تشنج کشیده میشود که واقعا اتفاق عجیبی است. در شرایطی که نتایج این مسابقات هیچ کجا ثبت و ضبط نمیشود و برد و باخت در آن به سود و زیان هیچ تیمی نیست، باز هم شاهد اعتراض و پرخاش مربیان و بازیکنان هستیم. این دیگر واقعا «نوبر» است. وقتی اهالی فوتبال ایران ظرفیت لازم برای پذیرش تصمیمات داور در یک بازی دوستانه را ندارند، طبیعی است که در لیگ خرخره هم را میجوند. یکی از مسابقات دوستانه اخیر که کمی تنش داشته، بازی فولاد و گلگهر بوده است. این دیدار بدون گل مساوی تمام شده، اما رد شدن گل تیم سیرجانی در نیمه نخست، اعلام یک پنالتی به سود فولاد و نیز ادعای گلگهریها مبنی بر عدماعلام پنالتی آنها، لحظات جنجالی و عجیبی در این مسابقه ساخته است. امیر قلعهنویی که به محض شروع مسابقات لیگ برتر 3ماه محروم خواهد بود، در این بازی روی نیمکت بوده، اما آنقدر اعتراض کرده که داور لب خط آمده و او را آرام کرده است. محمد خانزاده، مدافع گلگهر بعد از بازی گفته: «داوران روی تیمهای قلعهنویی ذهنیت دارند.» حتی اگر اینطور باشد، ضربه زدن به تیم امیر در یک بازی تدارکاتی چه سودی برای داور دارد؟ این چه تفکری است آخر؟ تکرار میکنیم که این اتفاقات در یک بازی «دوستانه» رخ داده؛ حالا شما ببینید وضعیت فرهنگی فوتبال ایران چگونه است و چطور باید از تیمها در مسابقات حساس رسمی انتظار خویشتنداری داشته باشیم؟
بازی دوستانه، میدانید یعنی چه؟
خشونت در فوتبال ایران از همین جا شروع میشود
در همینه زمینه :