فراموش نشه...

فاطمه عباسی

حتما دورانی، روزهایی یا لحظه‌هایی بوده که دلتان بخواهد فراموشش کنید، وقایع، خاطرات و اتفاقاتی که یادآوری‌شان درد داشته و فراموش‌کردنشان برایتان آرزو بوده. اما مغز سالم خاطرات را انبار می‌کند و چیزی را جا نمی‌اندازد به شرط آنکه دچار سندروم دمانس که شایع‌ترین نوع آن آلزایمر است، نشده باشد. در همین حالی‌که خیلی از ما دلمان می‌خواهد گاهی دچار فراموشی شویم، بیش از ۵۵میلیون انسان در جهان با زوال عقل زندگی می‌کنند و چیزی را به‌خاطر نمی‌آورند. سالانه هم نزدیک به ۱۰میلیون مورد جدید گزارش می‌شود که ۶۰درصد آنها در کشورهای با درآمد کم تا متوسط زندگی می‌کنند. شاید طبق تجربه و شنیده‌ها فکر کنید آدم در پیری دچار آلزایمر می‌شود و تا حدی هم درست است و این بیماری بیشتر افراد مسن را درگیر می‌کند اما همیشه هم این‌طور نیست و آلزایمر گاهی سن و سال نمی‌شناسد. آن‌طور که آمارها می‌گویند، در ایران حدود 5/8 تا ۱۰درصد جمعیت سالمندان (بیش از ۷۵۰هزار تا ۸۰۰هزار نفر) مبتلا به دمانس هستند، به‌ویژه از نوع آلزایمر. دمانس یک سندروم است که در آن افت عملکرد شناختی ورای آن چیزی است که از عواقب معمول سالمندی بیولوژیک انتظار می‌رود. بد نیست بدانید که ماهیت این اختلال، پیش‌رونده و مزمن است و بر عملکرد حافظه، تفکر، جهت‌گیری، درک، محاسبه، ظرفیت یادگیری، زبان و قضاوت تأثیر می‌گذارد و آدمی که به این اختلال مبتلا می‌شود، دیگر آن کسی نیست که تا دیروز می‌شناختید. اختلال در عملکرد شناختی معمولاً با تغییر خلق و خو، کنترل عاطفی، رفتار یا انگیزه همراه است و گاهی این علائم پیش از سایر علائم بروز می‌کند و زندگی فرد را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و این تأثیرات نه‌تنها برای افراد مبتلا آزار‌دهنده است، بلکه برای مراقبت‌کنندگان، خانواده‌ها و جامعه به‌طور کلی بار فراوانی ایجاد می‌کند. با اینکه هنوز درمان قطعی برای این بیماری پیدا نشده اما افراد زیادی هر سال در روزی مثل امروز (21سپتامبر) که با عنوان روز جهانی آلزایمر نامگذاری شده، برای افزایش آگاهی، آموزش و جلوگیری از ابتلا به زوال عقل تلاش می‌کنند. فراموشی تلخی‌ها بسیار خوشایند است اما آلزایمر خوشی‌ها را هم نشانه می‌گیرد... .