تشنگی!
آبرسانی به بخش غیزانیه در نزدیکی اهواز با وجود گذشت بیش از یک سال از وعده استاندار هنوز به نتیجه نرسیده است
رسول عوده‌زاده
اهواز - خبرنگار
40 روستا آب ندارند. 40 روستای دیگر هم نوبتی آب آشامیدنی دریافت می‌کنند. در مجموع حدود 25 هزار نفر با چالش جدی آب مواجه هستند. ذهنتان جای دوری نرود، جایی که از آن حرف می‌زنیم نه لب مرز است و نه در کویر. اینجا غیزانیه است. بزرگ‌ترین و مهم‌ترین بخش اهواز؛ مرکز نفت، آب و گاز که با وجود 10 دکل فعال نفتی و تولید روزانه حداقل 700 هزار بشکه نفت فقط دودش سهم مردم است. برای دیدن این منطقه نیازی به مسافرت‌های دور و دراز نیست. کافی است 40 کیلومتر از اهواز به سمت شرق بروید تا باور کنید که شرق اهواز تشنه است.
وعده‌ای که استاندار داد
دی سال ٩٥ وقتی استاندار خوزستان از روستاهای غیزانیه بازدید کرد، همه شهر پر از نگاه بود. پر از سوال و امیدواری. او در مسجد قائم روستای العوده قول داد آب تا ٣ ماه بعد از بازدید به مسیرهای آبرسانی روستاها روانه شود: هزینه تعویض ٢٣ کیلومتر سیستم آبرسانی از شیبان تا صفیره از سوی دستگاه‌های ذی‌ربط از محل صندوق توسعه تأمین می‌شود. سازمان آب و برق خوزستان پروژه آبرسانی به مسیر مشرحات را که حدود ٢٥ کیلومتر است، طی ٣ ماه آینده انجام خواهد داد. ١١ کیلومتر مسیر روستایی این منطقه هم از سوی راه‌وشهرسازی انجام خواهد شد. ٤٠ کیلومتر را هم سازمان‌هایی که از این محل نفت و گاز استخراج می‌کنند یعنی مناطق نفت‌خیز جنوب، پتروشیمی مارون، شرکت ملی حفاری ایران و استانداری خوزستان، تأمین مالی می‌کنند و راه‌وشهرسازی اجرای آن را برعهده می‌گیرد.
16 ماه گذشت
حالا بیش از ١٦ ماه از روزی که استاندار خوزستان به غیزانیه رفت، گذشته، اما هنوز مشکلات پا‌برجاست و غیزانیه با ٦٠٠ چاه نفت همچنان آب ندارد و مردم هنوز آب آشامیدنی را با دبه‌های سفید و قرمز از تانکرها تا خانه می‌برند.
خود استاندار هم از سهل‌انگاری‌ها در این باره گلایه می‌کند و می‌گوید: در این زمینه شرکت آب و فاضلاب روستایی بسیار کوتاهی می‌کند. غلامرضا شریعتی به حرف‌های نماینده این شرکت که مجوز را عامل توقف پروژه عنوان کرده بود، اشاره می‌کند و می‌افزاید: بیشتر از یک سال از سفر ما به غیزانیه و قول حل مشکلات آب منطقه می‌گذرد و مدیرعامل شرکت مناطق نفت‌خیز جنوب هم قول تأمین ٣٠ کیلومتر از لوله‌های آب این پروژه را داده بود. ١٠ بار با این شرکت تماس گرفتند تا مناقصه پروژه را برگزار کردند. اگر بگویم ١٠٠ بار این موضوع را متذکر شدم اغراق نیست. وقتی در انجام کاری مدام تأخیر بیندازید، همین وضع پیش می‌آید. این‌گونه کارها موجب ایجاد نارضایتی می‌شود. او تصریح می‌کند: مسأله آب غیزانیه باید به سرعت حل شود. آبرسانی به شرق غیزانیه برعهده شرکت آبفار و آبرسانی به غرب غیزانیه برعهده سازمان آب و برق خوزستان است. البته این موضوع جزو وظایف سازمان آب و برق خوزستان نیست، اما این سازمان را مکلف به انجام این بخش از پروژه کردم.
غلامرضا شریعتی در نهایت اعلام می‌کند: سازمان آب و برق خوزستان و شرکت آبفار باید به‌زودی گزارشی از اقدامات انجام شده در این پروژه ارائه کنند.
پول را واریز می‌کنیم اما...
با وجود تذکرهای استاندار اما بی‌آبی امان ساکنان بخش پهناور غیزانیه و دام‌هایشان را بریده است. سلمان مجدم از ساکنان روستای العوده در بخش غیزانیه می‌گوید: آب آشامیدنی را از فروشندگان دوره‌گرد تامین می‌کنیم. برای شست‌وشو و رفع تشنگی حیوانات آب از چاه می‌کشیم. شرکت آبفار قرار بود با تانکر به ما آب بفروشد، اما پول را که واریز می‌کنیم نه از آب خبری می‌شود و نه از تانکر.
آب سالم نداریم
آب آشامیدنی مورد نیاز اهالی روستاهای غیزانیه از 2 محل رودخانه کارون در شیبان و روستای کم‌توله رامهرمز تامین می‌شود و فاصله خطوط انتقال آب تا غیزانیه هم بیش از 50 کیلومتر است.
ملا علی، پیرمرد اهل حلوه جامع، یکی دیگر از روستاهای این بخش درندشت، با اشاره به این‌که قبلا حدود 2 میلیارد صرف اجرای شبکه آبرسانی به روستا شده است، می‌گوید: به دلیل نبود آب آشامیدنی سالم، اهالی روستا برای زنده ماندن ناچارند همان آبی را بنوشند که حیوانات می‌خورند.
2 ساعت آب در هر 48 ساعت
مساله آب آشامیدنی منطقه غیزانیه ۵۰ سال است لاینحل مانده. سید حلاوی از ساکنان روستای گوبال هم می‌گوید: با پیگیری‌های مکرر، تنها 2 ساعت در هر 48 ساعت آب به لوله‌های این روستا می‌آید و مردم در این 2 ساعت از هر آنچه دارند، از بشکه‌های خالی نفت گرفته تا شیشه شیر کودکان برای ذخیره آب استفاده می‌کنند.
واحد پیگیری پروژه‌ها
لازم زرگانی، یکی از اهالی غیزانیه، می‌گوید: تاخیر در پروژه‌ها تنها به مجریان بر نمی‌گردد. البته آن‌ها وظیفه دارند کارها را با سرعت پیش ببرند و موانع را مدیریت کنند، اما استانداری به عنوان مادر اداره‌ها باید یک واحد پیگیری قوی داشته باشد که در گذشته چنین بود. یعنی واحد پیگیری که زیر نظر مستقیم استاندار بود، تاریخ اجرای پروژه‌ها و همه دستورهای استاندار را در دفتری ثبت می‌کرد و مرتب آن‌ها را با دستگاه مجری در میان می‌گذاشت و به استاندار هم گزارش می‌داد.
او ادامه می‌دهد: استاندار، در صورتی که ثابت شد دستگاهی در اجرای پروژه‌ای تعلل کرده است، باید همان موقع برخورد کند نه این‌که بعد از یک سال کاری انجام نشود و آن وقت برخورد صورت گیرد.
به گفته او، به هر حال دفتر یا واحد پیگیری از قبل از انقلاب در استانداری وجود داشته و با 2 نفر اداره می‌شد. باید دید حالا چنین دفتری وجود دارد یا خیر؟ اگر موجود است چرا کار پیگیری را به خوبی انجام نمی‌دهد؟ از سوی دیگر پیگیری‌ها باید درباره همه پروژه‌ها و همه مدیران باشد و نه فقط در مورد پروژه‌هایی که استاندار وعده داده است.
در همینه زمینه :
