بازیابی اعتماد از دست رفته
محمدکاظم انبارلویی- تحلیلگر سیاسی
یکی از اشکالات اساسی دولت گذشته، پشتمیزنشینی و مدیریت از راه دور بود. مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای هیأت دولت و رئیس دولت سیزدهم در مورد مردمی بودن فرمودند که «مردمی بودن، مقوله گستردهای است و جلوههایی دارد. یک جلوه همین رفتن میان مردم و شنیدن بیواسطه از مردم است. این حرکت بسیار خوب و مستحسنی که جناب آقای رئیسی انجام دادند که رفتند خوزستان در میان مردم، با مردم، از آنها شنیدند، با آنها حرف زدند، این یک جلوه از مردمی بودن است که بسیار کار خوبی است.»
بر این اساس رفتن به میان مردم هم خود نوعی مدیریت است؛ مدیریت در میدان که بر مبنای آن مردم احساس میکنند مسئولان از خودشان هستند و آنها را از نزدیک میبینند و لمس میکنند.
این رویه در دولتهای پیشین نبوده یا بسیار کم بوده است و در نتیجه آن، اکنون شکاف بین دولت و ملت افزایش یافته است. از اینرو آقای رئیسی در راستای کاهش این شکاف، این سبک از حکمرانی را سبک درستی میداند. ضمن اینکه این فقط یک نمایش نیست؛ بلکه حل مشکلات مردم در میدان و با حضور دیگر مسئولان است.
از طرفی ظاهرا قبل از این سفرها مطالعات اولیه دقیقی راجع به مشکلات مردم صورت میگیرد و در پی این مطالعات با سفر به منطقه و مشاهده این مشکلات از نزدیک، تصمیمات لازم در آنجا یا در هیأت دولت اتخاذ میشود.
البته باید توجه داشت که رئیسجمهوری وظایف دیگری هم دارد و قاعدتا باید یک وقتی هم برای استقرار در مرکز و تمرکز روی مشکلات مردم فارغ از همه دیدارها و نیز نظارت بر دیگر کارهای اجرایی داشته باشد که من فکر میکنم جلسات هیأت دولت به این مسئله اختصاص خواهد یافت.
بههرحال دیدارهای مردمی خود بخشی از کار اجرایی است که در آن امر نظارت بر کار مدیران هم بهطور مستقیم صورت میگیرد. چرا که تا رئیسجمهوری به استانها نرود و از نزدیک کارکرد مدیران خود را رصد نکند، تصور مدیریت درست داشتن چندان منطقی نخواهد بود و اگر غیر این باشد، مشکلات منطقه و نیز کم کاریهای مدیران از روی کاغذ به رئیسجمهوری و هیأت دولت منتقل میشود که در این صورت چه بسا برخی از آنها درست هم نباشد. این موارد موجب میشود هیأت دولت مجاب شود که باید از نزدیک رفت و مشکلات مردم را دید و خواستههای مسئولان را هم برای رفع کمبودها و حل مشکلات منطقه دید و بعد برای آنها نسخه نوشت.
با این اقدامات، رئیسجمهوری میتواند تا حدی از شکاف پیش آمده میان دولت و مردم بکاهد و این روشی اعتمادساز است که مردم مسئولان را از خودشان بدانند.
در این میان نکته مهم این است که اگر پس از این دیدارها و حضور بیواسطه رئیسجمهوری، اقدامی در آن منطقه انجام شود و مشکلی حل شود و اتفاق مثبتی بیفتد، کارآمدی دولت اثبات میشود، اما اگر اتفاقی نیفتد و فقط به یک فیلم و عکس و گزارش ختم شود نتیجهای نخواهد داشت. چنانکه در گذشته هم میدیدیم که مسئولان به خوزستان میرفتند و مسائل و مشکلات را میدیدند، اما اتفاقی نمیافتاد و مثلا مشکل آب خوزستان همچنان بر جای خود باقی میماند.
اما آنطور که مشخص است در دولت جدید این موارد را درنظر دارند و محاسبه هم کردهاند که یک یا دو ماه پس از این دیدارها، نتیجه دیدار و محصول کار بررسی شود و ببینند که آیا اتفاقی افتاده یا خیر که در این صورت میتوان امیدوار بود که اعتماد از دست رفته مردم بازیابی و شکاف ایجاد شده میان مردم و دولت پر شود.