گرینویچ/ نیمه پر لیوان افغانستان

روان‌شناس‌ها بر این باورند که در هر رویداد و خبر بدی نکته مثبتی وجود دارد که ذهن برخی از ما آن را نادیده می‌گیرد. اصلا باید تمرین کرد تا به جای تمرکز روی نکات منفی بگردیم و آن نکته مثبت را با ذره‌بین، میکروسکوپ و حتی تلسکوپ هم که شده پیدایش کنیم. تمرین آن هم کار سختی نیست. صبح اول صبح خبر‌ها را چک می‌کنیم. نخستین خبر را صید کرده و به‌دنبال نکته مثبت آن می‌گردیم. برای نمونه صبح اول صبح، خبری که به چشم نگارنده اصابت کرد این بود. «طالبان اینترنت پنجشیر افغانستان را قطع کرد». ابتدا شروع می‌کنی به منفی‌بافی، اما چند دقیقه بعد تصاویر برادرکشی احتمالی در پنجشیر را کنار می‌زنی، تصویر دانش‌آموز‌های پنجشیر را که دنبال سیگنال اینترنت می‌گردند تا درس بخوانند را هم کنار می‌زنی. چند ساعتی طول می‌کشد که دنبال نکته مثبتی در این رویداد می‌گردی و چیزی نمی‌یابی. ناگهان یک لامپ 100بالای سرت روشن می‌شود. لیوان ترک برداشته افغانستان را که وارونه می‌کنی نیمه پر آن هویدا می‌شود. با برهان خلف به این نتیجه می‌رسی که وقتی طالبان با اینترنت منطقه جنگی پنجشیر مشکل دارد یعنی «طالبان با وصل بودن اینترنت در مناطق غیرجنگی مشکلی ندارد.»