انتقادات بسیار زیادی نسبت به عملکرد مسئولان فدراسیون فوتبال در دوران جدید وجود دارد که بعضا گفته شده و از این به بعد هم در مورد آنها حرف زده خواهد شد. با این حال برگزیده شدن مهدی مهدویکیا بهعنوان سرمربی جدید تیم ملی امید، با هر متر و معیاری یک اتفاق درخشان و مثبت است. از یک طرف کیا بخش زیادی از دوران بعد از بازنشستگیاش را صرف کار با ردههای سنی پایین کرده و در این مورد شناخت و تجربیات ارزندهای دارد. از سوی دیگر هم برای فدراسیون فوتبال، رفتن سراغ مهدویکیا یک نشانه مهم و عملگرایانه در مورد نگاه غیرجناحی است. به هر حال همه میدانیم مهدویکیا از جنس مدیران فعلی فدراسیون نیست و تفاوتهای عمیقی با آنها دارد. مهدی حتی دست در دست علی کریمی، در انتخابات فدراسیون فوتبال حضور یافت، اما رقابت را به همین تیم حاکم باخت. از این حیث، انتخاب مهدویکیا برای هدایت تیم ملی المپیک اتفاق خوبی است؛ درست شبیه اینکه یک رئیسجمهور منتخب مدیریت وزارتخانهای کلیدی را به یک نفر از جناح انتخاباتی مقابل بدهد. با این همه اما امیدواریم مهدویکیا در این پست دوام بیاورد و خروجی کارش را بهطور ملموس ببینیم؛ مخصوصا که برخی انتخابها در این فدراسیون خیلی زود ملغی شده و طرف مقابل به هر دلیلی عطای کار را به لقایش بخشیده است.
دوام بیاور کیا
انتخاب مهدویکیا بهعنوان سرمربی تیم ملی امید، اتفاق خوبی است
در همینه زمینه :
فوتبال ایران