گزارشی از مراسم رونمایی سردیس «ابراهیم قنبری‌مهر» سازنده مشهور ادوات موسیقی
سعادتی در سعادت آباد
شهره کیانوش راد
هنرمند برجسته و بااخلاق عرصه موسیقی است.«ابراهیم قنبری مهر» متولد سال ۱۳۰۷ سازنده ساز هم است و تبحری منحصربه‌فرد در ساخت ویولن دارد. او در طول فعالیت حرفه‌ای‌اش، سازهای بسیاری ساخته است؛ سازهایی که با قرار گرفتن در دستان نوازندگان به موسیقی جان دوباره‌ای بخشیده‌اند.
او از شاگردان استاد ابوالحسن خان صباست؛ کسی که درباره او گفته بود ابراهیم آینده درخشانی خواهد داشت. قنبری مهر علاوه بر اینکه چهره شناخته شده‌ای در عرصه موسیقی است، میان اهالی کوچه دوم میدان کاج سعادت‌آباد نیز چهره‌ای آشناست. بوستان شقایق در انتهای خیابان دوم سعادت‌آباد محل گردهمایی هنرمندانی شد که به شوق گرامیداشت استاد قنبری مهر و برای رونمایی از سردیس قنبری مهر به سعادت‌آباد آمدند. مراسم رونمایی از سردیس استاد قنبری مهر در بوستان شقایق مهر با حضور چهره‌های موسیقی و مسئولان شهرداری منطقه ۲ تهران برگزار شد.
«فاضل جمشیدی» خواننده و از چهره‌های موسیقی که اجرای برنامه را برعهده دارد می‌گوید: «سال گذشته بوستان شقایق که در نزدیکی محل سکونت استاد قنبری مهر هست با تصویب شورای‌شهر تهران به نام شقایق مهر تغییر نام داد. به این دلیل که این بوستان سال‌ها با نام شقایق شناخته می‌شد و می‌خواستیم با اضافه کردن پسوند مهر، یاد استاد را بر این بوستان ماندگار کنیم. امروز نیز همزمان با سالروز تولد استاد سردیسی را که با هنرمندی علیرضا ملکی ساخته شده است در این بوستان نصب می‌کنیم.»
- روزی که به یاد خواهد ماند
جمشیدی می‌گوید: «به دلیل شرایط کرونا و رعایت پروتکل‌ها نتوانستیم مراسم ویژه‌ای برگزار کنیم. اما حضور همین تعداد در این شرایط سخت نشان از ارادت شاگردان و همدوره‌ای‌های یادگار استاد ابوالحسن خان صفا دارد.» او می‌افزاید: «برای انتخاب طرح تندیس، ۴ عکس از دوران نوجوانی، جوانی، میانسالی و کهنسالی استاد قنبری مهر را در نظر گرفته بودیم. کار دشواری بود.
چون تصویر جوانی استاد را خیلی‌ها از نسل جدید به یاد ندارند. نظر خانواده استاد این بود که سردیس بر مبنای عکسی از دوران میانسالی استاد قنبری مهر ساخته شود؛ چهره‌ای که شهرت بیشتری نزد موسیقیدانان جوان دارد. سرانجام پس از رایزنی علیرضا ملکی از هنرمندان مجسمه‌ساز، ساخت تندیس را برعهده گرفت و امروز خرسندیم که در سالروز تولد استاد، سردیس ساخته شده به همت خانه موسیقی، معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری منطقه ۲ و با پشتیبانی شورای اسلامی شهر و سازمان زیباسازی تهران در بوستان شقایق مهر نصب شد.»
- فروتنی و اخلاق ویژگی‌های مهم استاد
در ادامه مراسم «سید عباس سجادی» شاعر و ترانه‌سرا که مسئولیت معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری منطقه یک را نیز برعهده دارد مراسم رونمایی از سردیس استاد قنبری مهر را روزی خاطره‌انگیز در تاریخ هنر موسیقی عنوان می‌کند و می‌گوید: «شهر تهران امروز یکی از روزهای خوب خود را به یاد خواهد داشت.
امروز برای تهران خاطره خواهد شد. چون سردیس یکی از شهروندان بزرگی که نامش در یک روز نمی‌گنجد در منطقه سعادت‌آباد تهران نصب می‌شود. شخصیت بزرگی مثل استاد قنبری مهر ورای شناسنامه و روز و ماه و سال است. او در طول عمر گرانقدرش با خدمتی که به هنر کرد عمر معنوی بالای ۵۰۰ سال دارد و در یاد همه ما و نسل‌های آینده ماندگار خواهد ماند.»
سجادی یکی از ویژگی‌های بارز استاد قنبری مهر را افتادگی و فروتنی او در مقابل شنیدن نام استادش ابوالحسن صفا عنوان می‌کند و می‌گوید: «هنوز هم وقتی نام استاد ابوالحسن خان صبا را می‌شنود، مانند کودکی که کنار استاد نشسته خود را جمع و جور می‌کند. این، صفت بسیار عظیمی است که انسان با همه بزرگی، هنوز خود را مقابل استادش کوچک بداند.» او در پایان صحبت‌هایش از مسئولان شهرداری منطقه ۲ برای ارج نهادن به چهره‌های موسیقی منطقه قدردانی کرد و با یادی از زنده‌یاد «علی مرادخانی» اظهار امیدواری کرد که بتوانیم از وجود این استاد استفاده کنیم و پاسدار آثار بی‌بدیل او باشیم.
- شرایط دشوار اما دلنشین
«علیرضا ملکی» سازنده تندیس پیش از رونمایی از سردیس استاد قنبری مهر می‌گوید: «ساخت تندیس به‌خصوص از روی عکس دشواری‌های زیادی دارد. اما خوشحالم که با ارادت و عشق به استاد کار را انجام دادم. دوست داشتم در ساخت سردیس نوجوانی و دوران عشق و شور دیده شود اما به هر صورت چهره میانسالی را اجرا کردم و شرمنده‌ام اگر در ساخت سردیس قصوری شده است.
در مجسمه‌سازی موضوع دیداری بسیار مهم است. مدل در مقابل شما قرار می‌گیرد. مجسمه‌سازی مانند نقاشی نیست که تک بعدی باشد. با مشاهده و خوب دیدن می‌توان اثری هنری خلق کرد. من با وجود همه عشقی که به استاد دارم امروز موفق شدم ایشان را زیارت کنم. ای کاش فرصت بیشتری داشتیم که از حضورشان استفاده کنیم. از روی عکس و بدون حضور استاد، کار سخت بود اما تا آنجا که امکان داشت تلاش کردم سردیس را مشابه عکس بسازم. اما این قول را می‌دهم که اگر نکاتی باشد در تکمیل اثر اعمال کنم.»
