زنگ آخر اضطراب دانش‌آموزی
اگرچه نسل حاضر دانش‌آموزان نسبت به مابه‌ازای دهه شصتی خود دارای اضطراب‌های کمتری هستند، اما باید پذیرفت که هنوز هم اضطراب عارضه روانی گره خورده با بخشی از بدنه دانش‌آموزهای این کشور است که هرچه زودتر باید فکری به حال آن کرد. از سوی دیگر یک حساب سرانگشتی و اندک بهره‌مندی از دانش، حساب احتمالات به ما گوشزد می‌کند هر کودکی که برای نمونه به خود آسیب می‌زند، نماد جمعیتی چند صد یا حتی چند هزار نفری از گروه همسالان خود است که آنها هم افکار آزاردهنده‌ای در سر دارند.
آموزگار‌های بسیاری تأیید میکنند که حتی در کلاس‌های آنلاین هم با دانش‌آموزانی روبه‌رو هستند که مشکلات یادگیری، عاطفی و رفتاری دارند و به‌عنوان دانش‌آموزان ناسازگار، دشوار و مسئله‌دار مطرح می‌شوند.
این قبیل دانش‌آموز‌ها گاهی رفتارهای برون‌ریز مانند پرخاشگری و تهدید دیگران از خود نشان می‌د‌هند و زمانی رفتارهای درون‌ریز مانند اضطراب، افسردگی و ناخن جویدن را در کارنامه ذهنی و روانی خود دارند.
بی‌تردید بیشتر این دانش‌آموز‌ها در مورد مشکلات خود نه با والدین، نه با جمع دوستان و نه شخص قابل اعتمادی صحبت میکنند. آنها به محض اینکه متوجه شوند به فردی غریبه دسترسی دارند که اطلاعات شخصی آنها را برای کسی بازگو نمی‌کند، ممکن است به حرف آمده و مشکلاتشان را بیان کنند؛ رفتاری که چنانچه با فردی قابل اعتماد شکل گیرد، بهترین راه برون‌ریزی دانش‌آموز و دور کردن او از خطر آسیب رساندن به خود و مقدمه‌هایی مانند اضطراب و افسردگی است. خبر خوب آنکه چند روزی است دانش‌آموز‌ها هم به اورژانس اجتماعی تلفنی دسترسی دارند و می‌توانند با شماره تلفن 1570 تماس بگیرند و مشکلاتشان را بیان کنند. اورژانس اجتماعی دانش‌آموزان نه حرکتی کامل و بی‌نقص است، نه قرار است تمام مشکلات ذهنی دانش‌آموزان را حل کند، بلکه در گام نخست می‌تواند فقط گوشی شنوا برای این قشر آسیب‌پذیر و زنگ آخر اضطراب آنها باشد.
