حقوق شهروندی ناشنوایان فراموش شده است

حقوق اصلی هر انسانی به مثابه حیات اوست.

پس اگر از حقوق شهروندی حرف می‌زنیم، در اصل از حیات و زندگی شهروند حرف می‌زنیم. با این توضیح، باید بگویم که در شهر ما کمتر این حقوق رعایت می‌شود. به‌عنوان مثال، در پیاده‌روها آهن یا سنگ کار گذاشته‌اند تا مانع‌ تردد موتورسوارها باشد، اما به این فکر نشده که فردی که ویلچر دارد چطور باید از میان آهن و سنگ عبور کند. علاوه بر پیاده‌روها، بسیاری از ساختمان‌ها و اداره‌ها هم برای معلولان مناسب‌سازی نشده، چه برسد برای ناشنوایان. باید مترجم در هر سازمان و اداره حضور داشته باشد تا برای کارهایمان با مشکل مواجه نشویم. قبل از شیوع کرونا، در سرای محله معمولاً یک نفر به‌عنوان مترجم به‌صورت آزمایشی برای ارتباط با ناشنوایان فعالیت می‌کرد، ولی الان دیگر خبری از مترجم نیست. برابری با عدالت فرق زیادی دارد. برابری یعنی با همه نگاه برابر و مساوی داشته باشیم و عدالت یعنی به هر فردی با توجه به شرایط زندگی، رسیدگی شود. امیدوارم روزی برسد که بین هیچ قشری فرق نگذاریم و عدالت را برقرار کنیم.