دو قدم از دل زمین تا صحنه تئاتر...

الهام پاوه‌نژاد، بازیگر تئاتر، سینما، تلویزیون و کارگردان تئاتر معتقد است که آرتیست واقعی کسی است که کنار مردم باشد، زیرا برای انجام یک کار اجتماعی تا از دل اجتماع مطلع نباشی، نمی‌توانی کاری درخور انجام دهی که برای فرهنگ و هنر فایده‌ای داشته باشد.

بخشی از زندگی هنرمندان کنار مردم شکل می‌گیرد
هنرمند مخصوصا آرتیستی که کار اجتماعی می‌کند، مثلا اصغر فرهادی که فیلمساز اجتماعی است یک بخش مهمی از آنچه من و شما در نهایت در فیلم‌هایش شاهد آن هستیم را از دل این مردم و در کنار همین مردم در اماکن عمومی مانند پارک‌ها و مترو و حتی کنار خیابان شکار می‌کند. باور کنید هنرمند بدون مردم معنی ندارد.

هنرمند مستقل در تک‌تک جزئیات کارش مردم را درنظر می‌گیرد
برخی از کسانی که در زمینه فرهنگ و هنر فعالیت دارند اساسا معلوم نیست جزو چه دسته و باندی هستند که از نظر من10 درصد از کل جامعه هنری را تشکیل می‌دهند. آن مردمی که ما از آنها حرف می‌زنیم برایشان مهم نیست، چون اساسا گیشه، فروش و سلیقه و علایق مردم جزو دغدغه‌هایشان محسوب نمی‌شود ولی فیلمسازهای مستقل و تهیه‌کنندگان و کارگردانان تئاتر قطعا باید با مردم در همین متروها که آدم‌های زیادی رفت‌وآمد می‌کنند حضور داشته باشند تا به این واسطه بتوانند با حرف دل مردم کف خیابان آشنا شوند و از سلایق و علایق و مشکلاتشان با خبر شوند وگرنه چگونه می‌شود بتوانی برای آنها کاری انجام دهی که مجاب شوند و بیایند و ببینند و هزینه پرداخت کنند؟
در همه جای دنیا عکس‌هایی وایرال می‌شود که هنرمندان در بازارها مشغول خرید هستند. اخیرا در بسیاری از شبکه‌های اجتماعی عکس‌هایی می‌بینم از بازیگران یا کارگردانانی که در حال خرید هستند یا در مترو کنار بقیه مردم نشسته‌اند و با آنها گپ می‌زنند. این مسئله البته که صرفا به‌دلیل خرید یا طی‌کردن یک مسیر اتفاق نمی‌افتد. آن هنرمند ضمن اینکه مانند همه آدم‌هایی که در کره زمین زندگی می‌کنند کارهای شخصی و خرید دارد، در حوزه کاری‌اش به‌معنای وسیع‌تر این احتیاجات را می‌بیند و آن را هم با گفت‌وگو با مردم جامعه و شناخت نسبت به آن، به‌دست می‌آورد.

برخی برای کاهش حواشی از معاشرت با مردم می‌پرهیزند
به‌نظر من هیچ هنرمندی که در بستر اجتماع کار می‌کند امکان ندارد که دوست نداشته باشد یک روز سوار مترو شود و مردمش را ببیند و بشنود اما نکته این است که برخی از هنرمندان برای فرار از حواشی و اینکه اساسا همه ما آدم هستیم و ممکن است برخی از اوقات روی مود خوبی نباشیم و باعث دل‌آزردگی مردم شویم سعی می‌کنند کمتر در اجتماع به‌معنای معاشرت با مردم کوچه و خیابان حضور داشته باشند، در غیراین صورت از منظر من آنقدر معاشرت می‌تواند دید و ذهن هنرمند نسبت به کارش را باز کند که حد ندارد و از آن مهم‌تر سهولت در رفت‌وآمد از طریق مترو باعث شده است که خود من با درنظر گرفتن لوکیشن تئاترم به این مسئله نگاه کنم که یک تماشاگر بتواند پیاده از مترو 500 متر بیاید و بتواند شاهد کاری باشد که دوستش دارد. حالا که این را گفتم بد نیست تأکید کنم که عاشق ایستگاه تئاتر شهر هستم؛ از دل زیرزمین تا پلاتوی اجرای نمایش ما فاصله بسیار کم و دلچسب است.