گیریم همه آنها دزد...

بهروز رسایلی| هروویه میلیچ، مدافع استقلال بار دیگر به بهانه عدم‌وصول بموقع مطالباتش قهر کرد و از ایران رفت. او که قبلا سابقه خروج از ایران شب بعد از داربی تهران را داشت، این بار چند روز پیش از شهرآورد حذفی عازم کشورش شد تا خیال همه را راحت کند. بعد هم باشگاه استقلال بیانیه داده و با مقایسه رفتار میلیچ و رادوشوویچ و نیز اشاره به مدیربرنامه‌های مشترک آنها، اعلام کرده زیر بار باج‌خواهی نخواهد رفت. این بخش از بیانیه استقلال بامزه است: «میلیچ رقمی از باشگاه طلب دارد و در عین حال، ارقام غیرمتعارف و غیرقابل‌قبولی را به‌عنوان خسارت دیرکرد مطالبه کرده است.» 
براساس یک ترفند قدیمی، باشگاه‌های ایرانی سعی می‌کنند در چنین مواقعی بازیکن یا مربی طلبکار خارجی را رودرروی هواداران قرار بدهند و از زیربار پذیرفتن مسئولیت شانه خالی کنند. یک بیانیه تند و تیز صادر و چند مصاحبه منتشر می‌شود. هواداران هم شروع می‌کنند به اطلاق القابی همچون بی‌غیرت و بی‌تعصب به طرف خارجی و همه یادشان می‌رود گریبان مدیر مقصر را بگیرند. حالا ممکن است در کفش دوستان عزیز خارجی هم ریگ وجود داشته باشد و آنها از سوءاستفاده و تیغ زدن طرف ایرانی بدشان نیاید، اما هر طور که حساب کنیم مقصر اول چنین وضعیتی مدیران ایرانی هستند.پرسش اینجاست که اساسا چرا باشگاه‌های ما با بدحسابی اجازه می‌دهند کار اینقدر بیخ پیدا کند و بازیکن خارجی با مدیربرنامه‌های فرصت‌طلبش در موضع قدرت قرار بگیرند؟‌ شما حتی اگر با بدترین و شیادترین آدم‌های جهان هم طرف باشید، این فرصت را دارید که براساس قرارداد درست پول بدهید و براساس همان قرارداد، کار دقیق و منظم بخواهید. در چنین شرایطی بازیکن حتی جرأت نخواهد داشت در یک جلسه تمرینی تأخیر کند، چه برسد به اینکه راهی کشورش شود و به قول شما از آنجا باج بخواهد.
تلخ‌ترین و اصلا زهرمارترین بخش ماجرا هم اینجاست که اول تا آخر باشگاه‌های ایرانی باید این پول‌ها را بدهند، اما با این مدل بدحسابی، هم تحقیر می‌شوند، هم جریمه اضافی می‌پردازند و هم نمی‌توانند از خدمات بازیکنان در طول دوره قرارداد استفاده کنند. الان میلیچ کجاست؟ رادوشوویچ کجاست؟ آنها در مهم‌ترین مقطع فصل در خانه نشسته‌اند و یقینا پول همین استراحت در منزل را هم از باشگاه‌های ایرانی خواهند گرفت. چرا؟ چون مدیران ما بعد از این همه تجربه تلخ هنوز یاد نگرفته‌اند پول طرف خارجی را به موقع بدهند و در مواقع بحران صرفا می‌کوشند با انتشار مواضع پوپولیستی، در کوتاه‌مدت هواداران را راضی کنند.