گرینویچ/ آنها شهروندخبرنگار‌ها را دوست ندارند

هزاران سال‌ بشر برای اثبات جرم فقط باید دنبال چند شاهد یا مدرکی پر و پیمان می‌گشت، بعد ناگهان سر و کله ضبط صوت و دوربین‌های فیلمبرداری پیدا شد. برای نمونه هنگامی که لی‌هاروی‌اسؤالد به سمت جان اف‌کندی شلیک می‌کرد، چندین دوربین این صحنه را ضبط کردند. این روز‌ها اما وسیله تصویربرداری در حد یک گوشی تلفن همراه آب‌رفته است؛ تا جایی که رسانه‌ها و نظام عدالت به جای فیلمبردار دارای میلیون‌ها شهروندخبرنگار هستند که تشخیص متهم را آسان می‌کنند. در این میان اما برخی آنقدر از این پدیده نوظهور عصبانی هستند که به محض وقوع جرم به جای مجرم، تمام نیروهایشان را برای یافتن فیلمبردار صحنه وقوع جرم گسیل می‌کنند. پیغام روشن است، آنها شهروندخبرنگار‌ها را دوست ندارند. برای نمونه برخی مامور‌های پلیس آمریکا که گویا آنها هم شهروند خبرنگار‌ها را دوست ندارند، ترفند جدیدی برای خنثی کردن واقعیت و حقیقت‌پراکنی آنها پیدا کرد‌ه‌اند. برای نمونه واشنگتن‌پست گزارش کرده؛ پلیسی که در حال جمع‌آوری پلاکارد‌های اعتراضی مردم بوده است وقتی با دوربین گوشی یک شهروندخبرنگار مواجه می‌شود، او هم گوشی خود را درمی‌آورد، آهنگی از یک خواننده معروف آمریکایی پخش می‌کند و می‌گوید: «این آهنگ دارای حق کپی‌رایت است. حالا دیگر تو نمی‌توانی این فیلم را منتشر کنی وگرنه به‌خاطر انتشار فیلمی حاوی این آهنگ با قانون طرف خواهی شد.»