پشت‌خط زن/ درخت و تبرزن

جمشید حمیدی- کارشناس والیبال

از قدیم‌گفته‌اند درخت که می‌افتد تبرزن زیاد می‌شود. مصداق این ضرب‌المثل، تیم ملی والیبال است که هر فردی از گرد راه رسید، لگدی به آن زد؛ یکی مدعی شد اگر فلان مربی کنار آلکنو بود شکست‌های لیگ‌ ملت‌ها اتفاق نمی‌افتاد، یکی برای فلان امپراتور والیبالی شعار داد و آن دیگری نیشگونی از سر رفاقت از داورزنی(رئیس فدراسیون) گرفت. با این همه، یک واقعیت تلخ غیرقابل انکار است؛ اینکه مربی اخموی روسی با باختی که به تیم‌هایی چون استرالیا، آلمان جوان‌شده و آرژانتین داد، اعتبار والیبال ایران و آبروی خودش را زیر سؤال برد؛ گا سپاوین! اینجا زنیت‌کازان نیست، کشوری است که جوانانش هزار و یک کمبود دارند اما، با پیروزی‌های قهرمانانشان زندگی می‌کنند.

نسل جدید پاسوری
کارآمدترین پاسور لیگ ملت‌ها در دور مقدماتی، بازی‌ساز گمنام اسلوونیایی است که در هیچ تیم معتبر دنیا بازی نمی‌کند؛ گرگور روپرت با ارسال 375پاس موفقیت‌آمیز از 1090ارسال در صدر پاسورهای حاضر در لیگ ملت‌هاست. او نه کریستنسن آمریکایی‌ است که توپ را حین پرواز و در اوج لمس می‌کند، نه موسی رزنده برزیلی که طراحی بی‌نظیر است و نه سعید معروف که گاهی با پنجه‌هایش جادو می‌کند. روپرت که همبازی امیرحسین توخته در اچ‌وولی اسلوونی است، سالم‌ترین پاس‌ها را برای آبشار‌زن‌های نه‌چندان سرشناس تیم‌ملی یک کشور 2میلیون و 800هزار نفری مهیا می‌سازد و در صعود اسلوونی به جمع 4تیم برتر، بهترین نقش را ایفا می‌کند.

مفسر زن برای مردان
در شرایطی که انحصارگرایی در گزارش‌ها و کارشناسی والیبال در رسانه‌ها به‌ویژه شنیداری و تصویری ملال‌آور شده است، یک کار زیبا و نو در یکی از برنامه‌های رادیو ورزش اتفاق افتاد. در گزارش بازی ایران و آرژانتین در لیگ‌ ملت‌ها، میترا شعبانیان، سرمربی سابق تیم ملی زنان به‌عنوان کارشناس بازی به برنامه دعوت شده بود. شعبانیان که تحصیل‌کرده تربیت بدنی است و زمانی پاسور تیم ملی بود، به چند نکته فنی اشاره کرد که هرگز به ذهن کارشناسان مرد نرسیده بود؛ ازجمله اینکه‌ دچه‌کو، پاسور آرژانتین در سراسر فضای 9متری تور سرعتی پاس می‌دهد؛ کاری که در دنیا بی‌نظیر است. شعبانیان برخلاف برخی کارشناسان‌ ملاحظه‌کار تأکید کرد والیبال ایران یک مربی مثل لورنت تیله (سر‌مربی فرانسه) نیاز دارد.