بلیت المپیک؛ وقتی همه امیدها بر باد رفته بود

لیلی خرسند- خبرنگار

برای فرزانه فصیحی المپیک تمام‌شده بود، قزاقستان که ویزا نداد و مسابقات انتخابی المپیک ازبکستان هم که لغو شد، دیگر امیدی نماند. راهی اصفهان شد تا حداقل با خانواده‌اش دیداری تازه کند اما خبری که ساعت 10صبح دیروز روی سایت کمیته ملی المپیک ایران منتشر شد، همه شادی جهان را به او هدیه داد. خبر این بود: فرزانه فصیحی دونده 100متر به بازی‌های المپیک می‌رود.
خودش می‌گوید: «باور نمی‌کردم. لحظه‌ای که خبر را دیدم فقط اشک می‌ریختم. با گریه از اتاق بیرون آمدم. مادرم فکر کرد اتفاق بدی افتاده است. وقتی خبر را دادم همه اهل خانه از خوشحالی با هم گریه کردیم.»
با این سهمیه، فرزانه دومین زن دونده ایرانی است که به المپیک می‌رسد. توکیو برای زنان ایرانی خوش‌یمن است. نخستین بار سیمین صفامهر، در المپیک ۱۹۶۴توکیو دردوی 100متر شرکت کرد. داستان فرزانه و المپیک از زمانی شروع شد که او برای تمرین به صربستان رفت. رکورد ورودی مسابقات جهانی داخل سالن را که در ماده 60متر گرفت، قرار شد برای ورودی المپیک توکیو تمرین کند اما کرونا همه‌‌چیز را به هم ریخت. تعطیلی باشگاه‌ها، لغو مسابقات و... رسیدن او به رکورد ورودی را سخت کرد. رکورد ورودی دوی 100متر المپیک 11و 15صدم ثانیه است و بهترین رکوردی که فرزانه ثبت کرده، 11و 61صدم ثانیه. او می‌توانست امیدوار باشد که از طریق رنکینگ جهانی به سهمیه برسد اما از دست دادن 3 مسابقه اجازه نداد، رنکینگش را ارتقا دهد.حالا تنها راه این بود که فصیحی از طریق سهمیه یونیورسالیتی به المپیک برسد. دوومیدانی ایران 2 سهمیه در المپیک دارد؛ احسان حدادی و حسن تفیتان. در این شرایط بعید بود که کمیته بین‌المللی المپیک این سهمیه را به فرزانه بدهد. با این حال او هفته گذشته به کمیته ملی المپیک ایران درخواست داد تا از این سهمیه استفاده کند. با پیگیری‌های کمیته و فدراسیون دوومیدانی دیروز خبر رسید، کمیته بین‌المللی المپیک این سهمیه را به فصیحی داده است.
IOC در المپیک‌های قبلی به کشورهایی که نتوانسته بودند در همه رشته‌ها سهمیه بگیرند، وایلد کارت می‌داد و کشورها به تشخیص خودشان این سهمیه‌ها را به ورزشکاران می‌دادند اما سهمیه یونیورسالیتی با درخواست کشورها و با بررسی‌های کارشناسان IOC به ورزشکاران تعلق می‌گیرد. فصیحی چند مسابقه انتخابی المپیک را از دست داده و روند رکوردشکنی‌ها و نتایجش نشان می‌دهد که اگر این مسابقات لغو نمی‌شد، می‌توانست از طریق رنکینگ به سهمیه برسد. این موضوع IOC را مجاب کرد به او سهمیه بدهد.
فصیحی قبل از شنیدن این خبر خیلی سرحال نبود: «پرونده المپیک برایم بسته شده بود. مسابقه‌‌ای نبود که شرکت کنم. به اصفهان آمدم. خیلی غصه‌دار بودم، فکر می‌کردم دیگر همه‌‌چیز تمام‌شده است. ولی من ایمان دارم وقتی بخواهد یک اتفاقی بیفتد، می‌افتد و این خارج از قدرت هر کسی است. البته کمیته ملی المپیک و فدراسیون خیلی زحمت کشیدند و قطعا کمک بزرگی کردند ولی من بیشتر از خدا تشکر می‌کنم که جواب زحمت و سختی‌هایی که در غربت کشیدم، تمریناتی را که انجام دادم و شرایط سختی را که داشتم، داد.»
فصیحی از رفتن به المپیک خوشحال است اما اگر خودش به ورودی می‌رسید، خوشحالی‌اش بیشتر می‌شد: «اگر به تایم ورودی می‌رسیدم که فوق‌العاده بود. شانسم برای گرفتن سهمیه از طریق رنکنیگ خیلی بالا بود اما مسابقات یا لغو شد یا من نتوانستم بروم. دوست داشتم و دارم به رکورد ورودی برسم. این یکی از هدف‌هایم است که روی عدد ورودی بدوم. هدف من فقط وارد شدن به المپیک نیست. این سهمیه انگیزه داد تا بیشتر تلاش کنم. راه من طولانی است و فقط به یک المپیک ختم نمی‌شود.»
او هیجان دارد که بزرگان 100متر جهان را از نزدیک ببیند: «رقابت در المپیک آن هم دردوومیدانی که ورزش اول المپیک است و آن هم در دوی 100متر خیلی سخت است. فینالیست‌ها همه آمریکایی و جامائیکایی هستند. به‌نظر من ورود به این بازی‌ها کار بزرگی بود که اتفاق افتاد. من به رؤیای همیشگی‌ام رسیده‌ام. انگار اصلا روی زمین نیستم. خوشحالم که می‌خواهم کنار دونده‌های بزرگی مثل شیلی فریرز و بقیه بدوم.»
بهترین اتفاق برای فرزانه در المپیک این است که خوب بدود: «می‌خواهم روی یک عدد خوب بدوم. اعدادم در ذهنم نامحدود هستند.»
فصیحی نهمین زن ایرانی است که حضورش در المپیک توکیو قعطی شده است. دوومیدانی منتظر سهمیه دیگری است. مهدی پیرجهان دونده 400متر از طریق رنکینگ سهمیه گرفته است و باید تا هشتم تیر صبر کند  که این سهمیه نهایی شود.