ارتقای کیفیت زیست

سمیرا رحیمی ـ روزنامه‌نگار

مدیران شهرها، تا همین اواخر فناوری‌های هوشمند را به‌عنوان ابزاری غیرمستقیم برای افزایش بهره‌وری درنظر می‌گرفتند و در واقع حساب چندانی روی آن باز نمی‌کردند. امروز اما فناوری به‌صورت مستقیم به زندگی شهروندان تزریق می‌شود. گوشی‌های هوشمند به کلید دروازه شهرها تبدیل شده‌اند و اطلاعات مرتبط با حمل‌ونقل، ترافیک، خدمات سلامتی، هشدارهای ایمنی و اخبار جامعه را در اختیار میلیون‌ها انسان قرار می‌دهند. پس از یک دهه آزمون و خطا مدیران شهری به این نکته پی برده‌اند که استراتژی‌های شهر هوشمند از مردم و نه از فناوری آغاز می‌شود. شهر هوشمند تنها به معنی نصب و گنجاندن زیرساخت‌های دیجیتال در دل زیرساخت‌های سنتی یا نمایش مستقیم عملیات‌ شهری نیست. به معنی استفاده هدفمند از فناوری و داده در راستای اخذ تصمیمات بهتر و افزایش کیفیت زندگی است؛ تعریفی که در نقشه راه تهران هوشمند شهرداری تهران هم به آن اشاره شده است. در این طرح هدف غایی شهرهای هوشمند زیست‌پذیری، زندگی شادتر و باکیفیت‌تر برای شهروندان معرفی شده است. براساس این برنامه، مفهوم تهران هوشمند با ارتقای کیفیت زندگی شهروندان تهرانی و پیش بردن شهر به‌سوی پایداری، زیست‌پذیری و افزایش مشارکت شهروندان همراستا خواهد بود. در این برنامه برآورد شده که پس از اجرای طرح‌ها اهدافی مانند توسعه پایدار شهر، هدایت نوآوری، ارتقای مشارکت و شفافیت و افزایش کارآمدی خدمات شهری محقق شوند. در پیشنویس برنامه تهران هوشمند، 5 مرحله تکاملی برنامه‌ریزی، تدوین نقشه راه و طرح‌های کلان متناسب با مسائل شهری، ترویج و همراه‌سازی ذینفعان، هوشمند‌سازی به‌صورت پایلوت، گسترش هوشمند‌سازی در بخش‌های مختلف خدمات شهری و در نهایت یکپارچه‌سازی بخش‌های مختلف هوشمندسازی شده تعریف شده است که شاید با توجه به آنچه تا به امروز در راستای هوشمند‌سازی‌ در تهران انجام شده است، بتوان روند هوشمندسازی این شهر را کمابیش در مرحله سوم مراحل تکاملی‌اش درنظر گرفت. در ادامه جزئیاتی از اهداف، طرح‌ها و بودجه مرتبط با برنامه هوشمندسازی تهران را مشاهده می‌کنید.