جهانی میشویم؟!
سینماگران از برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر میگویند
فهیمه پناهآذر- روزنامهنگار
سیوهشتمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر با یک سال تأخیر از ۵ تا ۱۲خردادماه به دبیری محمدمهدی عسگرپور برگزار میشود؛ برپایی جشنواره امسال در حالی برگزار میشود که هنوز وضعیت اپیدمی بهتر نشدهبلکه بهزعم خیلیها پیک پنجم آن نیزدر راه است.
برگزاری جشنواره و تخصیص بودجه برای آن درحالیکه سینما تعطیل است و وضعیت اقتصادی و معیشتی هنرمندان در تنگنا قرار دارد، مورد نقد برخی از فیلمسازان بوده و از سویی برخی نیز موافق برگزاری این رویداد هستند و معتقدند نمیتوان همهچیز را تعطیل کرد.
مهرداد غفارزاده، فیلمنامهنویس و کارگردان با اشاره به وضعیت معیشتی سینماگران و عنوان این مطلب که وقتی سینمای ایران و تولیدات سینمایی تعطیل هستند چه اصراری به برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر است، به همشهری میگوید: «وضعیت کرونا در چند هفته آینده مشخص نیست و هماکنون هم تولیدات سینمایی متوقف شدهاند و با توجه به بلاتکلیفی سینمای داخل کشور، برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر معنایی ندارد.» وی در ادامه توضیح میدهد: «سینمای ایران در کما قرار گرفته و اینکه در بخش خارجی رقابت باشد را متوجه نمیشوم. در این ماهها جشنوارههای بزرگ سینمایی دنیا با توجه به شرایط خودشان جشنوارهها را برگزار نکردند و بهطور حتم اعتبار هر جشنواره منوط به زمانی است که هر سال برگزار میشود اما کن یا اسکار براساس شرایط از این اعتبار گذشتند. بهنظرم برپایی جشنواره جهانی فجر که هنوز عمر زیادی به شکل مستقل ندارد، تصمیم گرفته جشنواره را برگزار کند.» این کارگردان توضیح میدهد که حمایت از سینماگران برعهده دولت و زیرمجموعهاش وزارت ارشاد است اما وقتی حمایتی صورت نمیگیرد صنف سینماگران باید این حمایت را انجام دهد. این حمایت میتواند همین بودجههایی باشد که صرف جشنوارههای کوچک و بزرگ میشود. جشنواره جهانی فیلم فجر به اعتبار حضور فیلمسازان بزرگ و خارجی و آثار است و با وضعیت کرونا مشخص نیست، چه اتفاقی میافتد.
حبیب اسماعیلی نیز درباره دستاوردهای برگزاری جشنواره به همشهری میگوید: «با توجه به برگزاری جشنوارههای سینمایی در دنیا، ما هم نیاز به برگزاری جشنوارههای سینمایی داریم اما بهنظر میرسد برگزاری جشنوارهها در کشور ما اغراق شده است؛ جشنوارههایی که کمترین دستاورد را دارند و خروجی خاصی دیده نمیشود.» این تهیهکننده سینما به وضعیت کرونا اشاره میکند: «سال گذشته به واسطه آغاز کرونا و تولیدات سینمایی که بود جشنوارهها برگزار شد اما با توجه به شرایط امسال ایکاش جشنواره جهانی پیشبینیهایی را در برگزاری داشت. به هرحال جشنوارهها هزینهای دارند که میتوان با یک برنامهریزی مطلوب از این هزینه بهتر استفاده کرد که حداقل آوردهای برای سینمای ایران داشته باشد.» وی میگوید: «صرفا برای برگزاری یک جشنواره که به آن بودجهای تخصیص داده شده، نباید جشنواره را زیر سؤال برد. هماکنون مهمترین مشکل بیکاری عوامل سینمایی است که شاید بتوان از هزینهها بهتر استفاده کرد.»
اما سیدجمال ساداتیان نظر دیگری دارد. وی به همشهری میگوید: «نمیتوان بهخاطر این شرایط همه رویدادها را تعطیل کرد. باید هم زندگی فیزیکی را پیشبرد و هم با برگزاری رویدادها نشان داد که زندگی روزمره دچار اخلال نشود.» وی به هزینه برگزاری جشنواره اشاره میکند : مگر یک جشنواره با چه هزینهای برگزار میشود که با آن بتوانیم مشکلات موجود را مرتفع کنیم. جامعه امروز ما دچار بحران است و باید این بحران را که بخشی از آن روحی است نیز مرتفع سازیم.»