بفرما مجوز

فاطمه عباسی

 می‌گویند هر کس از والده‌اش قهر می‌کند خواننده می‌شود. درست می‌گویند، اما این مثال قدیم‌ترها کاربرد بیشتری داشت. در روزگار فعلی برای خواننده شدن دیگر نیازی به قهر و دعوا و شکست عشقی نیست. حتی صدای خوب و شش‌دانگ هم نمی‌خواهد، این معضل کوچکی است که در استودیو و به یمن دستگاه‌های جدید و مهارت آهنگساز حل می‌شود. همین که پول داشته باشید کافی است. یک آهنگساز و تنظیم‌کننده پیدا می‌کنید، سرکیسه را شل می‌کنید و تمام. به همین راحتی به جرگه خوانندگان پیوسته‌اید.
اوایل دهه80  خوانندگان نوظهور و البته در مواردی بی‌استعداد با یک موج بزرگ و ناگهانی از موسیقی زیرزمینی به مردم معرفی شدند. در همان سال‌ها جوانان ایرانی این امکان را پیدا کردند که تنها با پول خرج کردن و البته با کمک دلال‌های موسیقی صدای خود را در کوتاه‌ترین زمان ممکن به گوش همه مردم کشور برسانند. البته بی‌انصافی است اگر ظهور تعداد انگشت‌شماری استعداد درخشان را در این میان نادیده بگیریم؛ اما غالبا افرادی که به این ترتیب به شهرت می‌رسیدند، یا به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کردند یا بعد از خواندن چند تک‌آهنگ و ته کشیدن پولشان، فراموش می‌شدند. حالا کار برای خواننده‌های نوظهور راحت‌تر هم شده و دیگر نیازی به زیرزمینی خواندن ندارند و می‌توانند به‌راحتی مجوز بگیرند. برای مثال دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در هفته آخر سال۱۳۹۹ و هفته اول فروردین‌ماه سال ۱۴۰۰ مجوز ۱۶۶ تک‌آهنگ و ۱۱ آلبوم موسیقی را صادر کرده است! البته که میدان دادن به جوانان و کشف استعدادهایشان (اگر استعدادی داشته باشند) خوب است، اما کاش آثار فاخر هم به همین سادگی مجوز می‌گرفتند.