واقعا به فولاد ظلم شد؟

پنجره نقل‌وانتقالاتی فولاد خوزستان در زمستان، به‌خاطر جذب غیرقانونی محمد بلبلی بسته ماند و این تیم نتوانست بازیکن جدید بگیرد. به همین بهانه هم جواد نکونام بعد از توقف شاگردانش مقابل آلومینیوم اراک در آغاز سال1400، برای چندمین بار این مسئله را ظلم در حق فولاد و حتی مردم خوزستان عنوان کرد. به هر حال تیم اهوازی تخلف کرده و فدراسیون هم حکم داده؛ اگر همین مجازات‌ها در داخل به راحتی شکسته شود، همه ایراد خواهند گرفت که چرا فدراسیون اهل مسامحه و انفعال است. حالا هم که قانون سفت و سخت اجرا شده، اسمش را می‌گذارند «ظلم»! در اعتراض به این پرونده، باشگاه فولاد به دادگاه عالی ورزش شکایت کرده و در آینده مشخص خواهد شد آیا فدراسیون اشتباه کرد یا نه. تا آن زمان اما نمی‌توان مرثیه‌خوانی عوامل فولاد را چندان جدی گرفت.
بهانه نگارش این مطلب اما چیز دیگری است. دست بر قضا ابتدای فصل زمانی که قانون منع جذب بازیکن خارجی تصویب شد، بسیاری یک ایراد منطقی و درست نسبت به شکل اجرای آن گرفتند. در این قانون ذکر شده بود تمدید قرارداد بازیکنان خارجی صرفا در همان تیم قبلی بلامانع است. این تبصره، کل فلسفه قانون را زیر سؤال می‌برد و یک انحصار کاذب برای تیم‌هایی درست می‌کرد که از قبل بازیکن خارجی داشتند. این شبیه آن است که به فرض محال امروز استفاده از تلویزیون در ایران ممنوع شود و بگویند صرفا کسانی که تا قبل از این تاریخ تلویزیون داشتند می‌توانند از آن استفاده کنند، وگرنه خرید این دستگاه برای بقیه مجاز نیست! 
این قانون طبیعتا اشکال دارد و خنده‌دار است، اما با همین شکل ناقص اجرا هیچ تیمی در ایران به اندازه فولاد از آن سود نبرد. تیم خوزستانی از قبل 3 بازیکن سطح بالای خارجی به نام‌های کولیبالی، پاتوسی و شیمبا در اختیار داشت و توانست هر 3 نفر را حفظ کند. بسیاری به این موضوع اعتراض کردند و آن را ظلم به سایرین دانستند، اما نظر سازمان لیگ عوض نشد و فولاد فصل را با یک امتیاز اضافی نسبت به سایرین شروع کرد. به این ترتیب به‌نظر می‌رسد حرف زدن جواد نکونام از ظلم به فولاد، کمی بیراه و غیرمنطقی است. این باشگاه اگر در پرونده بلبلی اشتباه کرده باشد، باید تاوانش را بدهد.