هنگام خشم، به آلزایمر عاطفی دچار نشویم

یکی دیگر از ضلع‌های مثلث خودمشغولی، خشم و پرخاشگری است؛ موضوعی که این روزها خیلی‌هایمان با پایین‌آمدن آستانه تحمل به آن دچار شده‌ایم. این مدرس دانشگاه، سخنران و پژوهشگری که 3دهه از عمرش را صرف فعالیت در حوزه مهارت‌های زندگی کرده، با تعریف خشم می‌گوید: «خشم زمانی اتفاق می‌افتد که زبان و بدن پیش‌تر و بیشتر از عقل و اندیشه عمل کنند. پس باید یاد بگیریم پیش از آنکه عقل و اندیشه ما درست و نادرست را به ما اطلاع نداده‌اند، به بدن‌مان اجازه عمل ندهیم». و سپس به بیان عوامل تشدیدکننده خشم می‌پردازد؛ «به‌کارگیری واژه‌ها و تعابیر نامناسب، استفاده از آهنگ و لحن نامناسب و داشتن زبان بدن نامناسب مانند مشت‌کردن دستان هنگام صحبت‌کردن، دندان قروچه، درشت‌کردن چشم‌ها و... همچنین خستگی، کم‌خوابی، تشنگی و گرسنگی، مشاجره در حالت ایستاده، در محیط بسته، هنگام رانندگی، در محیطی که هوا و اکسیژن به اندازه کافی وجود ندارد، هنگام کلافگی و پشت تلفن، عوامل تشدیدکننده خشم هستند که باید این عوامل را در وجودمان شناسایی کرده و با تمرین و ممارست آنها را اصلاح کنیم. در راه کنترل خشم نیز همان تکنیک 478تنفس، استفاده از عطرهای گرم، وضو‌گرفتن با آب خنک، ذکر گفتن به‌ویژه ذکر لا اله الا‌الله و ترک‌کردن محیط هنگام پرخاش به‌کار خواهند آمد. ضمن اینکه مهم‌ترین تکنیک کنترل خشم، ابتلانشدن به آلزایمر عاطفی است! اینکه ما نسبت به همسر، فرزند، خانواده، دوست، همکار و هر کسی که از دستش عصبانی هستیم، دچار آلزایمر عاطفی نشویم و فراموش نکنیم پیش از این، چقدر از او عشق گرفته‌ایم و متقابلا به او عشق داده‌ایم. این یادآوری باعث می‌شود تا بتوانیم خشمی را که نسبت به او داریم، مدیریت کنیم.»