تفنگداران ایرانی در توکیو

مهرداد رسولی

ورزش ایران در سالی که آخرین روزهایش را سپری می‌کنیم مطابق معمول با حواشی پررنگی دست‌و‌پنجه نرم‌کرد اما تیراندازی با چراغ خاموش راه خودش را می‌رود و به‌نظر می‌رسد در مسیر درستی قرار گرفته‌است. تیراندازان تیم ملی را باید در زمره موفق‌ترین ورزشکاران سال قرار‌داد؛ چرا که با وجود کمترین امکانات و حتی در روزهایی که فشنگ و ساچمه کافی برای شلیک در تمرین نداشتند رکوردهای قابل‌اعتنایی ثبت‌کردند و البته انتطارها را هم بالا برده‌اند. رکوردهای آنها حتی برای راهیابی به فینال المپیک هم کفایت می‌کند اما باید دید در روز مسابقه هم پرنده اقبال روی شانه تیراندازان ایرانی خواهد نشست یا نه. آرمینا صادقیان و فاطمه کرم‌زاده که از آنها به‌عنوان نوابغ تیراندازی ایران نام‌می‌برند جزو 5تیرانداز ایرانی هستند که سهمیه حضور در المپیک را کسب کرده‌اند و می‌خواهند در توکیو همه را شگفت‌زده کنند. آنها در سکوت محض خبری مجتمع تیراندازی ورزشگاه آزادی تمرینات روزمره را پشت سر می‌گذارند و معتقدند سال 1400موعد درو کردن محصولی است که بذر آن را از یک سال قبل کاشته‌اند. آرمینا صادقیان و فاطمه کرم‌زاده معتقدند تیراندازی هم در بهار سال آینده رخت نو بر تن می‌کند و تیر ایرانی‌ها در المپیک به هدف خواهد‌نشست.

شروع سال با مهمان ناخوانده
صدای تیرهایی که یکی پس از دیگری شلیک می‌شود سکوت سنگین سالن 80خط مجتمع تیراندازی ورزشگاه آزادی را شکسته و همه کسانی که در خط شلیک ایستاده‌اند چشم به اهدافی دوخته‌اند که خیلی هم در دور نیست. فاطمه کرم‌زاده یکی از 5تیرانداز المپیکی است که باید در خط استارت باشد اما یک روز استراحت در هفته مجال گپ‌و‌گفت درباره سال پرفراز‌و‌نشیب تیراندازی را مهیا کرده است. فاطمه کرم‌زاده تیراندازی است که در 15سالگی مدال نقره جهان را کسب کرده اما 6سال از آن روزها گذشته و او خودش را برای درخشش در المپیک که میدان به‌مراتب بزرگ‌تری است آماده می‌کند. ملی‌پوش تیراندازی شیوع کرونا را یک شروع ناامید‌کننده برای تیراندازی می‌داند؛«اواسط بهمن سال 1398بود که برای حضور در مسابقات آزاد به دانمارک رفتیم. من در 3ماده شرکت کردم که در تفنگ بادی قهرمان شدم و در میکس مقام دوم را کسب کردم. مسابقات 3روز متوالی ادامه داشت و بیشتر بچه‌های تیم ملی مقام کسب کردند. همه‌‌چیز خوب بود اما وقتی به ایران برگشتیم می‌گفتند بیماری کرونا از ووهان چین شروع شده و دارد همه‌گیر می‌شود. بعد هم اردوهای تیم ملی کنسل شد و چند‌ماه طول کشید تا نخستین اردوی تیم ملی در سال 1399برپا شد.این اتفاقات برای ما که سهمیه المپیک گرفته بودیم و باید خودمان را آماده می‌کردیم خوشایند نبود. در همان احوال گفتند برپایی المپیک هم یک سال به تعویق افتاده و این دومین خبر تلخی بود که امسال شنیدیم. تعویق المپیک برای تیراندازی هم تهدید بود هم فرصت؛ چون در همین فاصله حسابی خودمان را برای المپیک آماده می‌کنیم.»

سال بهترین رکوردها
فاطمه کرم‌زاده جزو ورزشکارانی است که در دوره کرونا رکوردهای قابل‌اعتنایی ثبت کرد و او را باید جزو ورزشکاران موفق سال بدانیم. او در تفنگ بادی رکورد  .633.2 را ثبت کرد و در تفنگ خفیف هم بالاترین رکورد یعنی 1173را به جا گذاشت که برای راهیابی به جمع 8نفر برتر و فینالیست‌های بازی‌های المپیک کافی است. کرم‌زاده کسب سهمیه المپیک و ثبت رکوردهایی از این دست را بهترین اتفاقی می‌داند که امسال برایش رقم خورده‌است؛«اگر خانم هاشمی به‌عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب نمی‌شد، کسب سهمیه هم در هاله‌ای از ابهام قرار‌می‌گرفت. امسال به‌رغم شیوع کرونا و تعطیلی اردوها بهترین رکوردها را در شش‌ماه دوم سال ثبت کردم و اگر رکوردم را هشت‌دهم دیگر بهبود‌ببخشم با رکورد جهانی برابری می‌کند. البته در بازی‌های المپیک همه رکوردها از صفر شروع می‌شود و به همین دلیل خیلی مهم است که در روز مسابقه همه‌‌چیز دست‌به‌دست هم بدهند تا بهترین رکورد را به ثبت برسانیم. بعد از شیوع کرونا و به واسطه تمرین‌هایی که در خانه انجام می‌دادیم رکوردم از بقیه بچه‌ها بیشتر افت کرده بود اما بعد از برپایی اردوهای تیم ملی رکوردهایی را ثبت کردم که قبل از کرونا هم ثبت نشده بود.»

سلام به دریا سلام
فاطمه کرم‌زاده جزو معدود ورزشکاران المپیکی است که با خیال راحت به تعطیلات نوروز می‌رود و با دست پر به خانه پدری‌اش در بوشهر می‌رود. او سپری کردن تعطیلات در سواحل بوشهر و گوش دادن به طنین موسیقی سنتی که بهار هر سال در گوشه و کنار این شهر می‌پیچید را نوعی مدیتیشن و یک ریکاوری اساسی برای خودش می‌داند؛«طبق برنامه‌ریزی تیم ملی یک هفته به تعطیلات می‌رویم. در این فاصله به خانه پدری‌ام در بوشهر می‌روم اما با توجه به شیوع کرونا فرصتی برای معاشرت با اقوام نخواهد‌بود. حتی سواحل بوشهر هم که در تعطیلات عید شلوغ می‌شود جای مناسبی برای تفریح نیست اما نمی‌شود که به بوشهر رفت و آرامش کنار دریا را تجربه نکرد. وقتی به بوشهر بروم از فاصله نسبتا دور به دریا سلام می‌کنم و برایش دست تکان می‌دهم. شاید آرامش دریا کمک کند تا در سال آینده به همه آرزوهایی که در تیراندازی دارم برسم. در لحظه تحویل سال دعا می‌کنم امسال به قلب کرونا شلیک کنیم و باز هم مجالی برای دورهمی‌های فامیلی و خانوادگی داشته باشیم».

دست ها را باید شست
آرمینا صادقیان یکی از جوان‌ترین مدال‌آوران تاریخ تیراندازی ایران است و به همین دلیل خیلی‌ها او را نابغه‌ای می‌دانند که در آینده رکوردهای حیرت‌انگیزی را تصاحب خواهد‌کرد. او در 17سالگی به بازی‌های آسیایی2018 اعزام شد و جوان‌ترین ورزشکار ایرانی بود که در این بازی‌ها به میدان رفت. صادقیان در 19سالگی ورزشکار باتجربه‌تری شده و حالا خودش را برای رویداد به‌مراتب مهم‌تری مثل المپیک آماده می‌کند. او قرنطینه خانگی را جزو تلخ‌ترین اتفاقات سال می‌داند؛ «شرایط به‌گونه‌ای رقم خورد که از ابتدای سال در خانه تمرین کردیم و شرایط بسیار سخت بود. ما چند‌ماه بدون ساچمه و فشنگ و به‌اصطلاح خشک تمرین می‌کردیم و به هیچ عنوان در فضای تمرین قرار‌نگرفتیم. حدود 5‌ماه خانه‌نشینی را به امید همین روزهایی که می‌بینید تحمل کردیم. البته وقتی نخستین اردو برپا شد باز هم شرایط به کلی با قبل تفاوت داشت؛ چون نمی‌توانستیم به هر جایی دست‌بزنیم و مدام دست‌هایمان را ضد‌عفونی می‌کردیم. باید به حدی مراقبت می‌کردیم که مشکلی برای خودمان و بقیه بچه‌های تیم ملی رخ ندهد اما روحیه خودمان را حفظ کردیم. این شرایط یک جورهایی همدلی را بین بچه‌های تیم ملی بیشتر کرد.»

در انتظار شگفتی
تشکیل اردوی تیم ملی و از‌سرگیری تمرینات را باید بهترین خبر تیراندازی در سال 1399قلمداد کرد. فقط تیراندازهای حرفه‌ای می‌دانند که دوری چندماهه از تمرینات و تمرین بدون فشنگ و ساچمه تا چه حد ورزشکار را به حاشیه می‌برد اما این شرایط به شکل عجیبی با ثبت رکوردهای تازه در تیراندازی در تضاد است. آرمینا صادقیان معتقد است در آینده نزدیک از این رکوردها هم عبور خواهد‌کرد و 1400سال درخشش تیراندازی در المپیک توکیو است؛«طبق برنامه‌ریزی مربی تیم‌ملی، نقطه اوج عملکرد من و بقیه ملی‌پوشان تیراندازی در سال1400و در المپیک توکیو خواهد‌بود. ما در المپیک به یک رکورد خوب که ما را تا فینال مسابقات بالا ببرد نیاز داریم و امیدوارم بهترین اتفاق سال آینده برایمان رقم‌بخورد. ما سال سختی را پشت سر گذاشتیم اما روند پیشرفت‌مان در دوره کرونا هم متوقف نشد. امسال در مسابقات بین‌المللی مصر که به‌صورت آنلاین برگزار شد قهرمان شدم و در مسابقات آزاد هم قهرمان شدم. بهترین رکوردی که امسال به ثبت رساندم 628 بود و تصورم این است که در سال آینده رکوردهای بهتری ثبت می‌کنم. رکورد جهانی تفنگ‌بادی 634 است و به دلیل اینکه دهم‌امتیازها در تیراندازی مهم قلمداد می‌شوند در المپیک می‌توانیم به چنین رکوردهایی نزدیک شویم. من معتقدم بهترین مربی جهان را داریم و می‌توانیم در سال آینده شگفتی‌سازهای ورزش ایران لقب بگیریم.»

سختی هایی که آسان می شوند
آرمینا صادقیان جزو خوش‌شانس‌ترین ورزشکاران المپیکی است. او در اردوی تیم‌ملی و زیرنظر الهام هاشمی، یکی از بهترین مربیان جهان تمرین می‌کند و از وجود یک روانشناس ماهر هم بهره‌می‌برد. تیراندازی یک ورزش تمرکزی است و اگر ورزشکار مادری داشته‌باشد که حرفه‌اش روانشناسی باشد نیمی از راه موفقیت را پیموده‌است. ملی‌پوش تیراندازی می‌گوید:
« در مواقعی که عملکرد دور از انتظاری دارم مادرم وارد صحنه می‌شود و کمک می‌کند به شرایط خوب گذشته برگردم. وجود مربی و روانشناس در کنار ورزشکار حرفه‌ای موفقیتش را تضمین می‌کند اما برای بهتر شدن باید سخت تمرین کرد. برخی روزها بین 4تا 5ساعت و حتی بیشتر تمرین می‌کنم و در تمرین هم روی کیفیت تیرهایی که می‌زنم تمرکز می‌کنم. گاهی اوقات تمرین به حدی شدید می‌شود که دچار گرفتگی عضلات می‌شوم. البته ورزش حرفه‌ای بدون آسیب‌دیدگی نیست و عطش ورزشکار برای رسیدن به نقطه اوج سختی‌ها را آسان می‌کند».

نوروز در خانه مادربزرگ
سال 1399با همه فراز‌و‌نشیب‌هایش به آخرین روزهایش رسیده و برای ورزشکاران حرفه‌ای که عجیب‌ترین روزهای تاریخ ورزش را تجربه کردند فرصت تجدید قوا مهیا خواهد‌شد. تعطیلات نوروز برای این دسته از ورزشکاران به‌معنای بازگشت به آغوش خانواده است و آماده شدن ورود به یک دوره جدید. آرمینا صادقیان گذراندن تعطیلات نوروز در خانه قدیمی مادربزرگ و پناه‌بردن به طبیعت بکر شهر سرابله ایلام را یک موهبت بزرگ می‌داند؛ «ورزشکار جماعت به واسطه حضور مداوم در تمرین و مسابقه مجالی برای همنشینی با خانواده ندارد و تعطیلات نوروز این فرصت را مهیا می‌کند. در تعطیلات نوروز و بعد از یک وقفه 6ماهه به اتفاق خانواده سری به خانه مادربزرگ در شهرستان سرابله می‌زنیم. بهار در خانه مادربزرگم رنگ و بوی دیگری دارد و علاوه بر این در هوای پاک که در تهران از آن بی‌نصیب مانده‌ایم نفس می‌کشم. امسال هم به‌دلیل شیوع کرونا فرصتی برای دید و بازدید نیست و امیدوارم همه مردم به دورهمی خانوادگی کفایت کنند تا دامنه این بیماری گسترده‌تر نشود. در لحظه سال‌تحویل هم برای همه ورزشکاران ایرانی که قرار است سال آینده در المپیک توکیو به میدان بروند آرزوی موفقیت می‌کنم. از مردم می‌خواهم ورزشکاران را فرزندان خودشان بدانند و برای موفقیت ما در المپیک دعا کنند؛ چرا که 1400مهم‌ترین سال زندگی بسیاری از ورزشکاران است.»

شلیک تا 1400
کمبود فشنگ در اردوهای تیم ملی یکی از تکراری‌ترین اتفاقاتی بود که امسال هم گریبان تیراندازی را گرفت اما ملی‌پوشان تیراندازی به چالش پیش‌رو اعتنا نمی‌کنند و ثبت امتیازهای نزدیک به رکوردهای جهانی نشان می‌دهد که در مسیر درستی قرار‌دارند. فاطمه کرم‌زاده می‌گوید: «اوضاع در مقایسه با قبل بهتر شده اما هنوز هم تعداد فشنگ‌ها در حدی نیست که بتوانیم به رقابت برابر با سایر رقبا ادامه بدهیم. البته ما ورزشکار هستیم و کاری به این مسائل نداریم. ورزشکار ملی باید با کمترین امکانات بیشترین بازدهی را داشته‌باشد و تصورم این است که با تمرکز بالا می‌توانیم همه کمبودها را جبران کنیم». شیوع کرونا تیراندازی را هم در شرایط نامتعارفی قرار‌داده و به واسطه برگزار نشدن مسابقات بین‌المللی، تیراندازها نمی‌دانند با چه رکوردهایی می‌توانند بهترین مدال را صید کنند. کرم‌زاده معتقد است ادامه روند پیشرفت تیراندازی موفقیت در سال1400 را تضمین می‌کند؛ «ما از رکورد حریفانی که کمتر به میدان می‌روند خبر نداریم و آنها هم از رکوردهای ما خبر ندارند. مسلما اگر همین رکوردهایی که در لیگ تیراندازی و در مسابقات گزینشی المپیک ثبت کردیم را تکرار کنیم جزو بهترین تیراندازهای جهان خواهیم‌بود. رقبای من از چین، کره‌جنوبی، ژاپن،سنگاپور و آلمان می‌آیند و همه آنها امسال در سکوت خبری تمرین کردند.»

سیبلی به نام توکیو 
در سال 1400و در روزهایی که المپیک توکیو با یک‌سال وقفه برگزار خواهد شد، چشم ایران به تشک‌های کشتی، سالن وزنه‌برداری و تاتامی کاراته و تکواندو خواهد بود اما رکوردهایی که در لیگ تیراندازی به ثبت رسیده به ما می‌گوید باید انتظار وقوع شگفتی در سالن تیراندازی این بازی‌ها را هم داشته باشیم. راهیابی تیراندازهایی مثل آرمینا صادقیان به فینال المپیک شاید بلندپروازانه باشد اما رکوردها و عملکرد او و سایر ملی‌پوشان تیراندازی انتظارها را بالا برده‌است. صادقیان که 3مدال جهانی و 4مدال آسیایی را در کارنامه دارد و جوان‌ترین مسافر کاروان ورزشی ایران در توکیو است 1400را سالی مهم برای تیراندازی می‌داند؛ «هدف شخصی‌ام این است که در سال آینده پیشرفت کنم و رکوردهای بهتری را ثبت کنم. این طرز فکر به من کمک می‌کند که روزبه‌روز بهتر شوم و برنامه‌هایی را که برای سال آینده در نظر گرفته‌ام اجرا کنم. سال 1400برای ورزش ایران به‌خصوص تیراندازی سال مهمی است زیرا هدف کوتاه‌مدت و بلندمدت بیشتر ورزشکارها این است که در توکیو بهترین عملکرد را داشته باشند. موفقیت در توکیو را هدف گرفته‌ایم و این احتمال که درست به هدف بزنیم دور از دسترس نیست. شخصا برای ایستادن روی سکوی المپیک می‌جنگم و در عین حال هیچ قولی نمی‌دهم چون تیراندازی رشته‌ای است که با یک تیر همه‌‌چیز تغییر می‌کند.»

 سال 1400برای ورزش ایران به‌خصوص تیراندازی سال مهمی است زیرا هدف کوتاه‌مدت و بلندمدت بیشتر ورزشکارها این است که در توکیو بهترین عملکرد را داشته باشند

ما سال سختی را پشت سر گذاشتیم اما روند پیشرفت‌مان در دوره کرونا هم متوقف نشد. امسال در مسابقات بین‌المللی مصر که به‌صورت آنلاین برگزار شد قهرمان شدم و در مسابقات آزاد هم قهرمان شدم